[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๐ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ อากาศเมื่อเช้านี้ที่วัดท่าขนุนอยู่ที่ ๑๗ องศาเซลเซียส ซึ่งกระผม/อาตมภาพเองเคยชินกับอากาศแบบนี้ จึงไม่ค่อยจะรู้สึกรู้สาอะไรมาก ถ้าไม่ใช่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาแล้ว อากาศแค่นี้กำลังสบายเลยทีเดียว

เนื่องเพราะว่าตั้งแต่อยู่ทองผาภูมิมา จากปี ๒๕๓๒ ที่เริ่มธุดงค์มา จนกระทั่งมาอยู่อาศัยเป็นหลักเป็นฐานในปี ๒๕๓๖ อากาศที่อำเภอทองผาภูมิเคยต่ำสุดถึง ๒.๕ องศาเซลเซียส..! ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ค่อนข้างจะลำบาก เพราะว่าห่มจีวรก็ไม่สามารถที่จะม้วนลูกบวบได้ เนื่องจากว่านิ้วมือแข็ง กำไม่เข้า จึงต้องเอาจีวรพาดคลุมตัวไว้เฉย ๆ แล้วอากาศก็จะทรงตัวอยู่ที่ ๑๓ - ๑๔ องศาเซลเซียสเป็นประจำ

จนกระทั่งมาระยะหลัง ประมาณ ๑๐ ปีที่ผ่านมา อากาศเปลี่ยนแปลงไปมาก ต่ำสุดก็ไม่เคยต่ำกว่า ๑๑ องศาเซลเซียส ส่วนใหญ่ก็จะอยู่ที่ประมาณ ๑๔ - ๑๖ องศาเซลเซียสเท่านั้น คนทองผาภูมิ เขารู้สึกสบาย แต่คนจากที่อื่น โดยเฉพาะคนกรุงเทพฯ ขึ้นไป บางทีผ้าห่ม ๓ ผืนก็ยังเอาไม่อยู่..!

โดยเฉพาะวันพรุ่งนี้ กระผม/อาตมภาพต้องเดินทางไปกับคณะเติมเต็มทัวร์ ของเว็บเพจกิฟท์จังพลังเวทย์ เพื่อไปยังประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว แต่ว่าเป็นภาคใต้ ปีก่อนนั้นไปในทริป "ลาวเหนือเมื่อใกล้หนาว" ปีนี้ไป "ลาวใต้เมื่อปลายฝน" แต่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะต้องเปลี่ยนชื่อทริปเป็น "ลาวเหนือเมื่อปลายฝน" แล้วมากลายเป็น "ลาวใต้เมื่อใกล้หนาว" หรือเปล่า ? เพราะจะว่าไปแล้ว ประเทศลาวนั้นยังมีป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์อยู่ ทำให้อากาศค่อนข้างจะหนาวกว่าประเทศของเรามาก

สมัยที่กระผม/อาตมภาพยังเด็กอยู่ จนกระทั่งถึงสมัยที่เรียนชั้นประถมนั้น ป่าใหญ่ไพรกว้างล้อมรอบบ้าน หน้าหนาวจึงหนาวสุด ๆ หนาวขนาดตัวแตกเป็นตาราง ริมฝีปากแตกเลือดไหลซิบ ๆ กลางคืนหนาวจนนอนไม่หลับ ต้องอาศัยก่อกองไฟกลางบ้าน แล้วก็เอาผ้าห่มมากางล้อมวง นั่งสัปหงกไปในแต่ละคืน

เหตุที่ก่อไฟในบ้านได้ ก็เพราะว่าคนจีนสมัยก่อนที่เดินทางมาถึงเมืองไทยนั้น ส่วนใหญ่ก็สร้างบ้านเพียงพอที่จะอยู่อาศัยเท่านั้น ซึ่งสมัยนี้เขาเรียกกันว่า "บ้านดิน" ก็คือไม่มีการเทพื้น ปูกระเบื้องใด ๆ ทั้งสิ้น ปลูกอยู่กับพื้นดิน แล้วก็ล้อมรั้วรอบข้างเป็นข้างฝา โดยเฉพาะข้างฝานั้น เป็นแค่ไม้รวกขัดสานอย่างแข็งแรง ป้องกันอันตรายจากสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ อย่างพวกเสือ พวกหมีเหล่านั้นเท่านั้น พวกสัตว์เล็กอย่างพวกงู แมงป่อง ตะขาบ มาอาศัยนอนอยู่ด้วยเกือบทุกคืน เนื่องเพราะว่ายิ่งหนาว สัตว์ทั้งหลายเหล่านี้ก็ยิ่งต้องการหาความอบอุ่น