[เถรี]

เมื่อเสร็จสรรพจากการปลุกเสกแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ลาหลวงพ่อหมู ไปให้ท่านอาจารย์บ๊ะ (พระอาจารย์ศิริชัย ชยธมฺโม) วัดโพธิ์ลังกาซ่อมสุขภาพ ในระหว่างที่เดินทาง ก็มีบุคคลส่งคำถามเข้ามาว่า "ตนเองเป็นผู้หญิง ในงานเลี้ยงบุฟเฟต์ของบริษัทที่ผ่านมานั้น สังเกตเห็นว่ามีผู้ร่วมงานชายคนหนึ่ง ซึ่งมีปลัดขิกอันไม่ใหญ่นัก ห้อยอยู่ที่ข้อมือตัวเอง กับพวกสายสิญจน์หรือว่าเชือกถักบางประเภท แต่ว่าบุคคลนี้พยายามที่จะเดินเบียดเข้าไปใกล้เพื่อนผู้หญิงร่วมงานที่อยู่ข้างหน้า แล้วใช้ปลัดขิกนั้นถู ๆ ไถ ๆ ที่ง่ามก้นของเพื่อนหญิงร่วมงานด้วย เขาทำในลักษณะนั้น เป็นการทำเสน่ห์หรือเปล่า ?

มั่นใจว่าเขาตั้งใจทำ ไม่ใช่บังเอิญ เนื่องเพราะว่าปลัดขิกนั้นอยู่กับเชือกถักที่ข้อมือ แต่ว่าบุคคลนี้ใช้สองนิ้วคีบเอาไว้แล้วก็นำไปถูไถ โดยที่ถือจานอาหารตีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ไม่นึกว่าตนซึ่งอยู่ข้างหลังจะเห็น ทำให้รู้สึกหวาดกลัวว่าถ้าเป็นการทำเสน่ห์ ตนเองจะโดนเข้าไปเมื่อไรก็ไม่รู้..?!"

ปัญหานี้จะว่าไปแล้ว ไม่จำเป็นที่จะต้องตกใจ เนื่องเพราะว่าในเรื่องของปลัดขิกนั้น แต่ดั้งแต่เดิมของเรา ได้รับการสืบทอดวิชามาจากบรรดาพราหมณ์ต่าง ๆ ซึ่งเดินทางมาเผยแผ่ศาสนาฮินดูในประเทศของเรา แล้วก็สั่งสอนสืบ ๆ กันมา ในเรื่องของค่านิยมในการเคารพศิวลึงค์และอุมาโยนี ซึ่งถือว่าเป็นต้นกำเนิดของสรรพชีวิต สิ่งที่สามารถถึงขนาดบันดาลให้เกิดชีวิตใหม่ได้นั้น เขามีความเข้าใจในเรื่องของพลังงานที่มหาศาลอย่างยิ่งตรงนั้น จึงนำมาเป็นเคล็ดลับในการสร้างศิวลึงค์หรือว่าอุมาโยนีขึ้นมาเพื่อเคารพนับถือ

เมื่อมาถึงเมืองไทย ครูบาอาจารย์ของเราก็ดัดแปลงมาเข้ากับความเชื่อถือทางสายบ้านของเรา รายแรก ๆ เลยก็คือสร้างปลัดขึ้นมาก็คือหลวงพ่อขริก วัดสาวชะโงก ซึ่งเราได้ยินแค่ชื่อวัดสาวชะโงกก็รู้สึกว่าเหลือเชื่อแล้ว หลวงพ่อขริกท่านได้สร้างขึ้นมา ซึ่งจากปลัดขิกแต่ดั้งเดิมนั้นยังไม่มีชื่อแบบนี้ บางคนเรียกว่าเจ้าจำปีบ้าง เนื่องจากว่าของเด็ก ๆ นั้นก็จะเป็นอวัยวะเพศเล็ก ๆ เหมือนอย่างกับดอกจำปี เป็นที่น่ารักน่าเอ็นดู

หรือบางคนก็เรียกในลักษณะเคารพนับถือ เรียกว่าขุนเพชร ขุนพัด บ้าง ในลักษณะของการยกย่อง เมื่อหลวงพ่อขิกท่านสร้างขึ้นมา แทนที่จะเรียกท่านปลัด ท่านขุนเพชร ก็กลายเป็นเรียกว่าปลัดขิกไปเลย

อันดับแรกเลย ในประเทศไทยของเรา ถ้าโด่งดังที่สุดก็ต้องเป็นหลวงพ่อเหลือ วัดสาวชะโงก ซึ่งบางท่านที่มีประสบการณ์วัตถุมงคลในเรื่องของปลัดขิก มักจะยกให้หลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบเป็นอันดับหนึ่งของประเทศไทย ก็เป็นอันว่าทั้งสองสำนักนี้ "กินกันไม่ลง" ในเรื่องของความขลังของปลัดขิก