[เถรี]

นอกจากนั้นแล้วเรายังมีกฎหมายหลายฉบับที่เอื้อให้กับพวกเรา อย่างเช่นล่าสุดนี้ ก็คือ พรบ.การศึกษาพระปริยัติธรรม แต่เราจะเห็นว่าคณะสงฆ์ของเรานั้น ภาพพจน์ตกต่ำลงไปทุกที คือดูเหมือนก้าวหน้า แต่เป็นความก้าวหน้าในทางโลก ๆ ซึ่งไม่มีประโยชน์ที่เราจะไปแข่งขันกับญาติโยมเขา

ตั้งแต่สมัยที่กระผม/อาตมภาพได้รับคำสั่ง ให้ไปเรียนประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ด้วยความที่เรียนเก่ง กวาดเกรด ๔ มาทุกวิชา ถึงเวลาจบการศึกษา เขาจึงให้ตัวแทนนิสิตขึ้นไปกล่าวถึงเรื่องที่อยากจะพูดจะกล่าว เกี่ยวกับหลักสูตรบริหารกิจการคณะสงฆ์นี้ กระผม/อาตมภาพได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนนิสิตของภาค ๑๔ ก็คือ จังหวัดกาญจนบุรี สุพรรณบุรี นครปฐมและสมุทรสาคร กระผม/อาตมภาพบอกว่า

"ตลอดหลักสูตรที่เรียนมา มีวิชาเป็นจำนวนมากที่ไม่ได้เห็นประโยชน์เลย อย่างเช่นว่าตรรกศาสตร์จะเรียนไปทำอะไร ? การศึกษาของพระภิกษุสามเณรเราสำคัญที่สุดก็คือ ทำอย่างไรที่จะสอนให้พระภิกษุสามเณรของเรารู้จักละอายชั่ว กลัวบาป รักศีลของตัวเอง แค่นี้ก็จบแล้ว ไม่ใช่ไปเรียนตรรกศาสตร์ TT FF ไม่เห็นได้อะไรขึ้นมา จะกลายเป็นว่าบัญญัติในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้บัญญัติ เพิ่มเติมในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้เพิ่มเติม จะกลายเป็นสัทธรรมปฏิรูปและทำลายศาสนาหรือเปล่า ?" เล่นเอาบรรดาอาจารย์ประจำหลักสูตรกระโดดเป็นโดนผึ้งต่อย..!

แต่ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า บรรดาวิชาการต่าง ๆ ในปัจจุบันของเรา เรียนอยู่ในลักษณะแข่งขันกับทางโลก ทางโลกเขามีวิชาอะไร มหาวิทยาลัยสงฆ์ของเราก็พยายามที่จะสร้างหลักสูตรวิชานั้นขึ้นมา ก็เลยตกอยู่ในลักษณะเดียวกับการเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี หรือว่าแผนกสามัญ แม้กระทั่งแผนกธรรม ก็คือขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของผู้เรียน ว่ายังคำนึงถึงสมณสารูปหรือเปล่า ? มีสติรู้ตัวว่าเราเป็นพระภิกษุสามเณรหรือไม่ ?

ตอนกระผม/อาตมภาพเป็นอาจารย์สอนวิชาต่าง ๆ ไม่ว่าจะอยู่ที่วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี วิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิ หรือวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ กระผม/อาตมภาพไม่ได้เห็นความสำคัญในการถ่ายทอดความรู้ให้กับนิสิตเลย เพราะว่าใครก็สอนได้ แล้วนิสิตหลายท่านก็ถึงขนาดอ่านตำราเองก็ได้