หลังจากนั้น เมื่อท่านมาเรียนปริญญาโท สาขาการจัดการเชิงพุทธ ที่วิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีสุวรรณภูมิ กระผม/อาตมภาพก็ได้ทำหน้าที่เป็นอาจารย์ถวายความรู้ให้แก่ท่านทั้งหลาย จนกระทั่งเมื่อมาเป็นอาจารย์ผู้ควบคุมการปฏิบัติกรรมฐานประจำปี ของนิสิตวิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีสุวรรณภูมิครั้งแรกที่วัดกลาง อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี
เมื่อผ่านไปได้สามวัน จะล่วงเข้าวันที่สี่ ท่านพระครูปริยัติวโรปถัมภ์ ซึ่งอายุก็มากกว่า พรรษาก็มากกว่ากระผม/อาตมภาพ พาพรรคพวกเพื่อนฝูงหลายรูปเข้ามา บอกว่า "ขออนุญาตกราบพระอาจารย์หน่อยครับ"
กระผม/อาตมภาพรีบทักท้วงว่า "ทุกรูปล้วนแล้วแต่พรรษามากกว่ากระผมทั้งสิ้น กราบไปกระผมก็จะเป็นเวรเป็นกรรมเสียเปล่า ๆ อย่างทำอย่างนั้นเลยครับ" ท่านเองบอกว่า "ขอกราบในฐานะครูบาอาจารย์ครับ ผมมั่นใจว่าพระอาจารย์ต้องมีอะไรดีแน่นอน ไม่อย่างนั้นเอาพวกผมไม่อยู่หรอกครับ ปกติพวกผมหัวแข็งจะตายไป จนกระทั่งทางอาจารย์ด้านนี้เอาไม่อยู่ จึงต้องขอให้พระอาจารย์มาเป็นประธานในการนำปฏิบัติธรรมประจำปี แล้วพระอาจารย์ก็ทำให้พวกกระผมยอมรับ ปฏิบัติตามแต่โดยดีทั้งสิ้น จึงเชื่อว่าพระอาจารย์ต้องมีดีอย่างแน่นอนครับ"
ท่านเองจึงขอกราบในฐานะลูกศิษย์ กระผม/อาตมภาพก็ต้องหน้าด้านรับเอาไว้ ก็ไม่คิดว่าท่านจะมามรณภาพด้วยอายุ ๖๕ ปี เนื่องเพราะว่าลุกขึ้นในช่วงเช้าแล้วหน้ามืด ล้มฟาดพื้น ทำให้มรณภาพไป..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-09-2023 เมื่อ 01:02
|