[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ หลังจากที่ทำงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ซึ่งเรื่องของพระคาถาเงินล้านนั้น ส่วนหนึ่งที่ถือว่าเป็นเคล็ดลับเลยก็คือ ต้องมีการกระทำที่จริงจังและสม่ำเสมอ จึงเป็นเรื่องที่ไม่สามารถที่จะทิ้งได้

หลังจากนั้น กระผม/อาตมภาพก็ไปสรงน้ำ แต่งตัว แล้วมาฉันเช้า เสร็จสรรพเรียบร้อยก็นั่งหารูปเพื่อเตรียมทำรายงาน เนื่องเพราะว่าใกล้สิ้นปีงบประมาณ ๒๕๖๖ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นรายงานการปฏิบัติงานของสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดกาญจนบุรีแห่งที่ ๒๓ (วัดท่าขนุน) ก็ดี รายงานการปฏิบัติงานของหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลท่าขนุนก็ดี รายงานลานธรรมลานวิถีไทยก็ดี เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จำเป็นที่ต้องส่งหลังวันที่ ๓๐ กันยายนล่วงไปแล้วทั้งสิ้น กระผม/อาตมภาพไม่ชอบทำอะไรที่คั่งค้างเป็น "ดินพอกหางหมู" จึงใช้วิธีทำไล่ไปเรื่อย ๆ จนถึงวันสุดท้าย ลงข้อมูลสุดท้ายแล้วก็สามารถที่จะส่งได้เลย

จนกระทั่งประมาณ ๗ โมงครึ่ง กระผม/อาตมภาพก็ออกไปทำบวงสรวงบูชาพระรัตนตรัย เพื่อขออนุญาตหล่อรูปสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิขนาดหน้าตัก ๔ ศอก และพระหมุดเมืองหน้าตัก ๔ ศอก ซึ่งเป็นพระชำระหนี้สงฆ์ด้วย ให้กับพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร.

ความจริงกระผม/อาตมภาพรับฎีกานิมนต์แค่ร่วมหล่อพระตอนช่วงบ่ายโมงของวันนี้เท่านั้น แต่ว่ากรมอุตุนิยมวิทยาทำนายว่า ช่วงสามวันนี้ฝนจะตกหนักมาก และอาจจะมีน้ำท่วมหลายแห่ง พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. จึงจับกระผม/อาตมภาพเป็นตัวประกัน ด้วยการขอให้ช่วยทำบวงสรวงในช่วงเช้า เพื่อป้องกันไม่ให้ฝนตก กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็ออกอาการอย่างที่สำนวนยุทธจักรบู๊ลิ้มบอกว่า "หัวร่อมิได้ ร่ำไห้มิออก"

เนื่องเพราะว่าถ้าเราไปห้ามฟ้าห้ามฝนโดยตรงนั้น ก็มักจะโดน "ตอบแทน" กลับมาหนักกว่าเดิมหลายเท่า..! เรื่องของธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ไฟ เราไม่สามารถที่จะห้ามได้ เพียงแต่ว่าขอให้เร็ว ขอให้ช้า ขอให้ไปซ้าย ไปขวา ไปบน ไปล่าง เพื่อไม่ให้เกิดอันตรายกับสถานที่นั้น ๆ พอที่จะขอกันได้ ในช่วงที่กระผม/อาตมภาพบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนอยู่นี้ ก็คือเวลา ๑๖.๓๐ น. ฝนเริ่มตกลงมาแล้ว