[เถรี]

หลังจากนั้นก็ลงมาเดินดูอาหารต่าง ๆ ซึ่งเป็นของพื้นถิ่น มีทั้งขนมครกไข่นกกระทา มีทั้งกล้วยปิ้ง แต่ที่นี่เรียกว่า "กล้วยย่าง" เป็นเรื่องตลกที่ว่าทั่วประเทศไทยเรียกว่า "กล้วยปิ้ง" แต่ว่าที่บ้านเพนียดนี้เรียกว่ากล้วยย่าง โดยเฉพาะเต้าหู้ทอด ซึ่งใคร ๆ ก็เรียกว่า "เต้าหู้ทอด" แต่ทางด้านนี้เรียกว่า "ตะกั๋วทอด" ซึ่งกระผม/อาตมภาพฟังแล้ว ก็น่าจะมาจากภาษาจีนว่า "เต้ากัว" แต่ว่าออกเสียงแบบภาษาไทย ก็เลยกลายเป็น "ตะกั๋ว" ไป ซึ่งเรื่องพวกนี้ ถ้าหากว่าเรามีพื้นฐานของภาษาท้องถิ่นอยู่บ้าง ก็จะทำให้เราสามารถที่จะเข้าใจว่า คำทั้งหลายเหล่านั้นมาจากไหน ?

แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า ตั้งใจจะไปให้หมอตอกเส้น รักษาอาการออฟฟิศซินโดรม แต่ปรากฏว่าคนเข้าคิวเยอะมาก และโดยเฉพาะมาถึงก็ลงไปนั่งเลย คนมารยาทดีอย่างกระผม/อาตมภาพก็ได้แต่นั่งตาปริบ ๆ รอว่าเมื่อไรจะว่างสักที

จนกระทั่งพระคุณพระเทพปวรเมธี, รศ., ดร. (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี, ป.ธ.๙) ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หน (กลาง) เดินทางมาถึง จึงได้พากันเข้าไปกราบหลวงพ่อทอง ซึ่งเป็นพระพุทธรูปที่ชาวบ้านเชื่อกันว่า สร้างขึ้นเมื่อตอนสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชมาตีเมืองจันทบุรี ดูจากพระพุทธรูปแล้ว ลักษณะเหมือนกับติดฝีมือช่างล้านช้างมาด้วย เพราะว่าหน้าตักค่อนข้างกว้าง แล้วเกศาเป็นแบบหนามขนุน แต่ว่าพระพักตร์ของพระพุทธรูปนั้นยิ้มอบอุ่นมาก รู้สึกว่าเห็นแล้วจะชอบใจมาก

พวกเราทั้งหมดซึ่งส่วนใหญ่แล้วฉันเพลมาจากที่พัก มีกระผม/อาตมภาพคนเดียวที่มาชิมภัตตาหารที่ทางด้านนี้จัดเป็นของดีของพื้นเมืองของเขา แล้วก็เลยเข้ามาร่วมสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์และชมนิทรรศการพร้อมกับคณะอีกรอบหนึ่ง แต่เนื่องจากว่ารายละเอียดของนิทรรศการมีมากจนน่าชื่นใจ เพราะว่าทางด้านนี้มีการสนับสนุนเกี่ยวกับสมุนไพรและแพทย์แผนไทยต่าง ๆ จำนวนมากต่อมากด้วยกัน ทำให้เวลาผ่านไปนานมาก จนกระทั่งถึงบ่าย ๒ โมง จึงต้องขึ้นไปทำพิธีเปิดการตรวจประเมินก่อน

กระผม/อาตมภาพแจ้งแก่บรรดาผู้มาร่วมงานว่า สถานที่นี้มีสิ่งที่ให้เราตรวจนั้นมากกว่าที่กำหนดเอาไว้ และเป็นหมู่บ้านเดียวที่ได้คะแนนสูงสุดจากการตรวจประเมินทั้งหมดในปีนี้จากกระผม/อาตมภาพ ซึ่งเป็นกรรมการเจ้าปัญหา ให้คะแนนยากมาก..!

ขอยืนยันว่าสิ่งที่ทางด้านบ้านเพนียดและวัดทองทั่วมีอยู่นั้น สมบูรณ์ดีแล้ว เพียงแต่ว่าขอให้ทางด้านเจ้าอาวาส คือพระครูจารุเขมากร, ดร. ประสานกับทางด้านศิลปากรเขต ส่งเจ้าหน้าที่มาอบรมมัคคุเทศก์น้อย เพิ่มเติมความรู้ด้านต่าง ๆ เกี่ยวกับเมืองโบราณบ้านเพนียด เพื่อที่ถึงเวลาแล้ว เด็ก ๆ จะได้มีความรู้มากกว่าที่ตนเองท่องจำเอาไว้ ซึ่งจะสามารถสร้างความประทับใจให้แก่บุคคลที่มาเยือน และบอกกันปากต่อปาก ช่วยให้มีรายได้เข้าสู่หมู่บ้านของเราเพิ่มขึ้นอีกมาก