ตั้งกำลังใจไว้ว่าตั้งแต่ตื่นขึ้นมาจนไปถึงที่ทำงาน..เราจะไม่ยอมให้ศีลขาด ในระหว่างทำงานอาจจะมีขาดบ้าง..ก็ช่างมัน ตั้งแต่เลิกงานกลับบ้านจนกว่าจะนอน..เราจะไม่ยอมให้ศีลขาด ไปลองดู แค่นี้แหละ..ทำให้ได้ก่อน ใครทำได้ถือว่าประสบความสำเร็จ
พวกเราคนเก่า ๆ ส่วนใหญ่ไม่หนักใจเรื่องศีลแล้ว ก็เหลือแต่การภาวนา ทำอย่างไรจะไม่ฟุ้งซ่าน ? หยุดคิด..หยุดเมื่อไรก็เลิกฟุ้งซ่านเมื่อนั้นแหละ พวกเราส่วนใหญ่แล้วจะฟุ้งซ่านเห็นอะไรก็ไปเรื่อย ยกตัวอย่างแค่เรื่องโทรศัพท์เครื่องเดียว
"สาวคนนั้นสวยดีนะ ขอไลน์เขาหน่อยดีกว่า" ราคะมาแล้ว คิดนิดเดียวนี่แหละ..ใช่ไหม ?
"ไอ้ห่..นั่น วันนั้นมองเราหัวถึงตีน ต้องแชทไปด่าเสียหน่อย" โทสะ..ใช่ไหม ?
"กูอุตส่าห์อัพสเตตัส ทีมึงอัพ กูไปกดไลค์ให้ แต่กูอัพมาตั้งชาติแล้ว มึงอ่านอย่างเดียว ไลค์สักนิดก็ไม่กดให้ เดี๋ยวด่าเลย" โทสะมาแล้ว
"เห็นบอกกันว่าถ้าเราเจาะระบบนั้นแล้ว เราจะโกยสตางค์ของเขามาได้ ลองทำดูหน่อยดีกว่า ความสามารถของเราก็ไม่น้อยกว่าใครนี่หว่า..!" โลภ..ใช่ไหม ?
โทรศัพท์เครื่องเดียว รัก โลภ โกรธ หลง มาหมดเลย เพราะอะไรล่ะ ? เพราะว่าเราคิด ทำอย่างไรถึงจะเห็นเป็นแค่โทรศัพท์ ตามองแล้วหยุดเอาไว้แค่นั้นอย่าคิดต่อ เห็นเป็นโทรศัพท์นี่ก็แย่มากแล้วนะ เผลอเมื่อไรกิเลสกินตายชักแล้ว..!
ลักษณะเดียวกันว่าทำอย่างไรเราจะเห็นผู้หญิง เห็นผู้ชาย แล้วสักแต่ว่าเห็น ? อย่าไปคิดต่อว่า "สวย ไม่สวย" "สเป็กเราหรือเปล่า ?" "ยายนี่ทำจมูกมาแหลมเปี๊ยบเลย สู้ยายนั่นก็ไม่ได้..อึ๋มดี..!" คิดเมื่อไรแพ้เมื่อนั้น หยุดได้ไหม ? สักแต่ว่าเห็นไว้ก่อน
ถามว่า "แล้วทำอย่างไรถึงจะหยุดได้ ?" ให้อยู่กับลมหายใจตรงนี้ ไม่ต้องไปไหนเลย หลุดจากตรงนี้เมื่อไร รัก โลภ โกรธ หลง ตีตายเลย..! ตอนนี้เราตกเหวอยู่ ลมหายใจตรงหน้าเราก็คือเถาวัลย์เส้นเดียวที่เราดึงเอาไว้ได้ รีบตะกายขึ้นไปบนยอดเขาให้ทัน ไม่อย่างนั้นนาน ๆ ไปเกิดเถาวัลย์ขาดก็เรียบร้อย..!
เพราะฉะนั้น..หยุดคิดด้วยการอยู่กับลมหายใจตรงนี้ก่อน ถ้าทรงสมาธิได้ปัญญาจะเกิด แล้วเราจะรู้ว่าคิดอย่างไรแล้วเป็นประโยชน์ คิดอย่างไรแล้วเป็นโทษ อย่างที่บอกไปตอนช่วงเช้าก็คือ เราก็เลือกคิดแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ ให้คุณงามความดีเจริญรุ่งเรือง ตัดเอาสิ่งที่คิดแล้วไม่ดีเป็นโทษออกไป ระมัดระวังไว้อย่าให้เข้ามาอีก..ก็จบแล้ว ทำมาทั้งชีวิต งานมีแค่นี้เอง แต่ไปทำอะไรกันก็ไม่รู้..?!
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกธรรมสัปดาห์วันแม่
ช่วงบ่ายวันอาทิตย์ที่ ๑๓ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 24-08-2023 เมื่อ 00:53
|