[เถรี]

ในเมื่อกำลังใจต่างกัน จึงเป็นเรื่องที่ไม่สามารถจะมาวัดกันได้ แล้วถ้าหากว่าท่านทั้งหลายยังมัวแต่เป็นห่วงเป็นใยกระผม/อาตมภาพอยู่แบบนี้ ก็เชื่อว่าเรื่องที่ท่านจะประพฤติปฏิบัติธรรมแล้วให้เกิดความก้าวหน้านั้นก็เป็นไปโดยยาก เนื่องเพราะว่าท่านทั้งหลายไม่สามารถที่จะตัดอาลัย ตัดความยึดโยงต่าง ๆ ในตัวบุคคลลงไปได้

ในเรื่องของพุทธานุสติ คือการระลึกถึงพระพุทธเจ้า ธัมมานุสติ คือการระลึกถึงพระธรรม สังฆานุสติ คือการระลึกถึงพระสงฆ์นั้น เราระลึกในคุณงามความดีของท่าน ไม่ใช่ระลึกด้วยการยึดถือตัวตนของท่านเป็นหลัก ถ้าหากว่ายึดถือตัวตนของท่านเป็นหลัก แปลว่าเรายึดผิดแล้ว

เนื่องเพราะว่าแม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ปรินิพพานไปแล้ว พระธรรมของพระองค์ท่านก็อยู่แค่ ๕,๐๐๐ ปีตามพุทธพยากรณ์เท่านั้น พระสงฆ์ครูบาอาจารย์ก็มรณภาพ หรือว่าเสียชีวิตไปแล้วมากต่อมากด้วยกัน แม้แต่ครูบาอาจารย์ที่กระผม/อาตมภาพเห็นว่าท่านวิเศษเลิศล้น ก็คือพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านก็มรณภาพไปแล้ว

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นเรื่องที่บอกพวกเราอย่างชัดเจนว่า ถ้าเรายึดผิด ที่พึ่งของเราก็ไม่แน่นอน แต่ถ้าหากว่าเรายึดถูก เราก็ไม่ต้องเสียเวลาที่จะมาเสียอกเสียใจ หรือว่าเป็นห่วงเป็นใยผู้หนึ่งผู้ใด จึงเป็นเรื่องที่ท่านทั้งหลายต้องตระหนักและสังวรระวังกันเอง

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ตรัสเอาไว้ว่า อักขาตาโร ตถาคตา แม้แต่ตถาคตก็เป็นได้แต่เพียงผู้บอกเท่านั้น จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายแม้ว่าจะบอกกล่าวแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะทำแทนกันได้

เมื่อถึงเวลาบอกไปแล้ว ถ้าไม่ทำ ท่านทั้งหลายก็ต้องทุกข์ยากเดือดร้อนเอง เวียนว่ายตายเกิด ทนทุกข์ทรมานกันเอง ไม่สามารถที่ครูบาอาจารย์จะบอกกล่าว หรือว่าไปฉุดชักท่านให้พ้นสิ่งเหล่านั้น เพราะว่าท่านเต็มอกเต็มใจที่จะวิ่งลงไปหาความทุกข์เหล่านั้นเอง..!