[เถรี]

ทางโรงแรมจัดการปลุกพวกเราเวลา ๖ โมงของประเทศศรีลังกา ก็คือเวลา ๗ โมงครึ่งของเมืองไทยเรา เมื่ออาบน้ำอาบท่าเก็บข้าวของลงมายังข้างล่างแล้ว พอดีห้องอาหารเปิด พวกเราเข้าไปแล้วก็ตกใจ เพราะว่าอาหารหลากหลายมากมาย และเป็นบุฟเฟ่ต์ที่ตักได้ตามใจนึก ทุกอย่างรสชาติดีมาก จึงทำให้ทุกคนกินกันอย่างชนิดที่เรียกว่าเต็มพิกัด เสร็จแล้วเราค่อยไปคืนห้อง

คุณอสังคะซึ่งเป็นโชเฟอร์รถตู้ นำรถมารอรับพวกเราอยู่แล้ว วิ่งตรงออกจากตัวเมืองโคลัมโบมา ตอนแรกคิดว่าวิ่งมาตามถนนสายหลักเลียบทะเล แต่ปรากฏว่าคุณอสังคะพาหลบรถติด เข้ามายังถนนสายใน แม้ว่าถนนจะเล็กและแคบกว่า แต่ก็สะดวกและคล่องตัวมาก ตลอดระยะทางมีแต่ต้นไม้ใบหญ้า เขียวชอุ่มชื่นตาชื่นใจ

แต่ว่าสิ่งที่สังเกตก็คือ ไม่ว่าจะเป็นสามแยกหรือว่าสี่แยกก็ตาม มักจะมีรูปเคารพของศาสนาคริสต์บ้าง ศาสนาพุทธบ้าง สร้างเอาไว้ อย่างเช่นว่า รูปองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รูปพระสถูปเจดีย์ หรือว่ารูปพระเยซู รูปพระแม่มารีอุ้มพระเยซู เหล่านี้เป็นต้น จึงทำให้ทุกคนพยายามสันนิษฐานว่า บริเวณเมืองนั้นหรือว่าหมู่บ้านนั้น เป็นเมืองหรือว่าหมู่บ้านของบุคคลที่เป็นผู้นับถือศาสนาอื่น ๆ อยู่ อย่างเช่นว่าถ้านับถือศาสนาพุทธ ก็จะสร้างเป็นพระพุทธรูป ถ้าหากว่าเป็นศาสนาคริสต์ ก็สร้างเป็นรูปของพระแม่มารี เป็นต้น

พวกเราทุกคนตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศ ซึ่งบ้านเราหาได้ยากแล้ว เหมือนกับต่างจังหวัดไกล ๆ ก็คือผู้คนเดินทางด้วยจักรยานบ้าง รถเมล์บ้าง แล้วขณะเดียวกัน ตามข้างทางก็มีร้านขายข้าวของต่าง ๆ อย่างเช่นว่าขายผลไม้ มีกระทั่งการขายปลาใส่ถุง เป็นปลาสวยงามอย่างพวกปลาทอง ปลาหางนกยูง เป็นต้น