[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ เลขาฯ บอส (พระสมุห์ณัฐพสิษฐ์ ปญฺญาคโม) ไม่อยู่ ตอนแรกท่านตั้งใจจะลาไป "บึงลับแล" แต่โชคดีที่เปลี่ยนใจได้ทัน เพราะว่าหน้านี้ฝนลงแล้ว ไมยราบเลื้อยจะงอกงามมาก กระผม/อาตมภาพเองเคยเจอมาแล้ว สถิติกิโลเมตรละ ๒ ชั่วโมง..! เดินซ้ายก็เกี่ยว เดินขวาก็ติด ต้องถางต้องฟันไปตลอดทาง

ปกติเข้าป่าบ้านเราเขาเลือกเข้ากันหน้าแล้ง แต่คำว่าหน้าแล้งในที่นี้ก็ไว้ใจไม่ได้ เพราะว่าถึงจะเป็นเดือน ๔ เดือน ๕ ก็ตาม อยู่ในป่ามีสิทธิ์เจอฝนได้ตลอดเวลา บางทีพระที่ไปด้วยกัน เข้าไปในป่าห้วยขาแข้ง เห็นเนินทรายกลางลำห้วยน่านอนมาก จะไปปักกลดที่นั่น กระผม/อาตมภาพต้องห้ามเอาไว้ เพราะว่าถ้าเหนือน้ำมีฝนตกสักชั่วโมงก็เป็นเรื่องเลย ถึงเวลาน้ำหลากมานี่เราจะหนีไม่ทัน..!

เวลาเข้าป่า ในเรื่องของสัตว์ป่านั้นมีอันตรายน้อยกว่าภัยธรรมชาติ ตัวกระผม/อาตมภาพเองเจอมาแล้ว ทั้งน้ำป่า ไฟป่า พายุลูกเห็บ แล้วรอดมาได้ ก็ต้องบอกว่าเวรกรรมยังมีมากอยู่ โดยเฉพาะอยู่ในป่า เวลาฝนตกถ้าหาที่บังไม่ได้ บางทีต้องนั่งยอง ๆ กางกลดอยู่กลางป่านั่นแหละ แล้วเวลาฝนตกหนัก ๆ กลดก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย

ทุกท่านอาจจะเห็นว่ากลดก็คือร่ม ต้องกันฝนได้..ไม่จริงครับ เวลาฝนเม็ดใหญ่ ๆ ตกลงมาจะทะลุกลด เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำ ต้องใช้วิธีเอาบาตรตั้งพื้นแล้วก็นั่งทับบาตรไว้ กางกลดไว้เป็นเพื่อน กางเต็มที่ก็ไม่ได้ เพราะว่าถ้ากางเต็มที่ ฝนตกก็จะหยดทะลุ ต้องกางไว้ครึ่ง ๆ ให้ลาดเอียงเยอะ ๆ หน่อย ถึงเวลาฝนตกลงมาก็จะได้ไหลผ่านลงไปง่าย ๆ

เรื่องของสัตว์ป่าไม่น่ากลัว ที่น่ากลัวมีแค่สัตว์เลื้อยคลาน พวกแมงป่อง ตะขาบ หรือว่างู พวกสัตว์ใหญ่อย่างเสืออย่างช้าง ไม่มีอะไรน่ากลัว กระผม/อาตมภาพเองเคยไปปักกลดขวางด่านสัตว์ลงกินน้ำในช่วงหน้าแล้ง บริเวณนั้นเหลือน้ำอยู่แอ่งเดียว

อยากจะรู้ว่าทำไมครูบาอาจารย์ท่านถึงบอกว่า เข้าป่าอย่าปักกลดขวางด่านสัตว์ ก็ไปรู้เอาตอนนั้นเอง ด่านสัตว์ก็เหมือนกับถนนหลวง ถึงเวลาเขาต้องเดินตรงนั้น ยังโชคดีที่บรรดาสัตว์ทั้งหลายที่มา เต็มที่ก็แค่เสือ ถ้าเป็นช้างมา ดูท่าว่ากระผม/อาตมภาพโดนเหยียบแน่นอน สัตว์อื่นพอเห็นผิดปกติ เขาก็มักจะเลี่ยงไป มีแต่เสือที่เข้ามาสำรวจจนติดกลดเลย..!