[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๒ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพวิ่งไปถึงวัดสามพระยาวรวิหาร ก่อนเวลา ๖ โมงเช้า เพื่อไปร่วมทำวัตรกับผู้เข้ารับการอบรมเป็นพระอุปัชฌาย์รุ่นที่ ๕๖ ซึ่งพระเดชพระคุณพระเทพวิสุทธิดิลก (ละเอียด กิตฺติสุขุโม ป.ธ. ๙) เจ้าอาวาสวัดสามพระยาวรวิหาร เป็นผู้นำในการทำวัตรทุกวัน

หลังจากนั้นก็ได้ไปฉันเช้าร่วมกับพระเดชพระคุณพระพรหมวัชรเมธี (สมเกียรติ โกวิโท ป.ธ. ๙) เจ้าอาวาสวัดอรุณราชวราราม เจ้าคณะภาค ๙ หรือที่กระผม/อาตมภาพเรียกท่านด้วยความเคารพว่าหลวงปู่สมเกียรติ แล้วก็ไปเดินให้กำลังใจบรรดาว่าที่พระอุปัชฌาย์จากคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ซึ่งตอนอบรมอยู่ที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) มี ๒๐ รูปด้วยกัน แต่พอมาถึงที่นี่แล้ว เหลือรอดมาเพียง ๑๗ รูปเท่านั้น..!

ที่นึกไม่ถึงก็คือ ได้เจอท่านอาจารย์พระมหาสุรชัย วราสโภ, ดร. ซึ่งเป็นครูบาอาจารย์ที่สอนกระผม/อาตมภาพมา ตั้งแต่ยังเรียนอยู่ที่หน่วยวิทยบริการ คณะสังคมศาสตร์ วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) แล้วก็ได้เจอหลวงพ่อเจ้าคุณอัครเดช (พระราชพัชรมานิต วิ.) วัดบุญญาวาส จังหวัดชลบุรี ซึ่งหลวงพ่อเจ้าคุณอัครเดช ท่านได้ "พาสชั้น" จากเจ้าอาวาสขึ้นไปเป็นเจ้าคุณชั้นราชฝ่ายวิปัสสนาธุระเลย

ด้วยความที่ไปปลุกเสกวัตถุมงคลที่วัดราชบพิธสถิตมหาสีมารามราชวรวิหารมาด้วยกัน ท่านจึงทักทายก่อน นึกว่ากระผม/อาตมภาพเป็นผู้อบรมรุ่นนี้เหมือนกัน แต่ปรากฏว่ากระผม/อาตมภาพกลายเป็นมาส่งรุ่นน้องเข้าอบรม ยังหัวเราะกันอยู่ว่า ไม่น่าที่จะต้องมาอบรมเลย เนื่องเพราะว่าท่านเป็นพระนักปฏิบัติ ไปไหนไม่ค่อยจะเป็น แต่ว่าท่านเองท่านก็พยายามที่จะศึกษาเรียนรู้

อีกท่านหนึ่งก็คือหลวงพ่อช้าง วัดจุกเฌอ ซึ่งตอนนี้เลื่อนขึ้นเป็นรองเจ้าคณะอำเภอแปดริ้วแล้ว ท่านอยู่ในฐานานุกรมพระครูปลัดธรรมานุวัตร มาอบรมพระอุปัชฌาย์รุ่นนี้เหมือนกัน ส่วนที่เหลือนั้น กระผม/อาตมภาพก็รับไหว้บ้าง ทักทายบ้าง ตามแต่ที่ท่านทั้งหลายจะจดจำกระผม/อาตมภาพได้

จนกระทั่งหลวงพ่อเจ้าคุณอัครเดชยังว่า "หลวงพ่อเล็กรู้จักคนที่นี่เยอะมากเลย" กระผม/อาตมภาพก็เรียนถวายหลวงพ่อเจ้าคุณท่านไปว่า "ส่วนใหญ่แล้วท่านเป็นลูกศิษย์ที่เรียนมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ทั้งที่วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ วิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิ วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี และที่ส่วนกลาง" ในเมื่อเจริญเติบโตมาทางด้านสายการปกครอง ก็ต้องมาเป็นพระอุปัชฌาย์กันจนได้ จึงต้องรับไหว้กันไม่รู้จบในลักษณะอย่างนี้