[เถรี]

เมื่อเสร็จจากการตรวจข้อสอบและเข้าถึงการสอบภาคปฏิบัติ กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวกับทุกท่าน เพราะว่ามีฎีกานิมนต์ไปปลุกเสกวัตถุมงคล เหรียญเจ้าสัวย้อนยุค รุ่นที่ ๖ ของวัดกลางบางแก้ว

เพื่อน ๆ หลายท่านที่ต้องไปด้วยก็ทักท้วงว่า "จะรีบไปไหน ? เวลาเหลือเฟืออยู่แล้ว วัดกลางบางแก้วอยู่ใกล้แค่นี้เอง" ก็เป็นเรื่องจริง แต่กระผม/อาตมภาพนั้นเอาปลอดภัยไว้ก่อน ก็คือถ้าหากว่าไปถึงก่อน เราจะเลือกที่จอดรถได้ ที่จอดรถที่กระผม/อาตมภาพเลือกนั้น ก็คืออันดับแรก..ใกล้ทางออก อันดับที่สอง..ทางหนีทีไล่ต้องมี ก็คือต้องไม่โดนรถคันอื่นบัง ไม่เช่นนั้นแล้วเมื่อถึงเวลาที่บรรดาพระเถระเลิกงานพร้อม ๆ กันออกมา บางทีเราก็ไปไหนไม่ได้ เพราะว่าจะติดอยู่ช้างในนั้น

เมื่อถึงเวลาเข้าประจำที่ในการปลุกเสกวัตถุมงคล กระผม/อาตมภาพก็นั่งเซ็งในอารมณ์ เนื่องเพราะว่าเหมือน ๆ กันกับหลาย ๆ แห่ง ก็คือท่านเอามหาลาภขึ้นหน้าเพราะว่าเป็นเหรียญเจ้าสัว แต่ดันไปปิดท้ายด้วยคลาดแคล้ว มหาอุด ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี จึงต้องทนนั่งจนกระทั่งเสร็จพิธีโดยเด็ดขาดไปเลย เพื่อที่ว่าจะได้ทำการปรับแก้กระแสต่าง ๆ ให้ในเรื่องของคงกระพันมหาอุด แคล้วคลาด ปลอดภัย ไปซุกอยู่ข้างใน ในเรื่องของเมตตามหานิยม มหาลาภ เอาไว้ข้างนอก จะได้สมกับที่เป็นเหรียญเจ้าสัว

เสร็จสรรพจากพิธีแล้ว กลายเป็นว่ารถติดบรรลัยวายวอด เนื่องเพราะว่าเวลาเย็นมากแล้ว กว่าที่จะฝ่ารถติดมาจนกระทั่งถึงที่พัก กว่าที่จะได้บันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนก็เกือบจะ ๖ โมงเย็น..!

เรื่องพวกนี้บางทีก็เป็นเรื่องที่พวกเรา "หัวเราะไม่ออก ร้องไห้ไม่ได้" เพราะว่าท่านจะไปบอกท่านอื่น ท่านอื่นก็อาจจะไม่รับรู้ด้วย หรือว่าถึงมีความสามารถที่จะรับรู้ได้ แต่ว่าความสามารถในการที่จะแก้ไขจัดกระแสในเรื่องของธาตุ ในเรื่องของคาถาต่าง ๆ ก็มีไม่ถึง

กระผม/อาตมภาพเองนั้น พอถึงเวลาแล้ว ครูบาอาจารย์ท่านบอกอะไรมา การแก้ไข ถ้าหากว่าไม่อาศัยครูบาอาจารย์ ก็อาศัยพรหม อาศัยเทวดา ซึ่งท่านทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าเราไม่ออกปาก ท่านก็ไม่ช่วย ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงต้องทนนั่งจนเสร็จพิธี

เมื่อพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี (ธงชัย ธมฺมธโช) ดับเทียนชัยแล้ว กระผม/อาตมภาพจึงได้มาทำน้ำมนต์ แล้วรับไทยธรรม แต่ไม่สามารถที่จะเข้าไปพรมน้ำมนต์ในพิธีด้านบนได้ จึงปล่อยภาระการพรมน้ำมนต์ให้แก่หลวงพ่อหลวงปู่ต่าง ๆ แล้วลากลับเลย เพื่อที่จะบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนก่อนที่จะค่ำไปกว่านี้

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒๐ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)