[เถรี]

ถ้าเอาในพระไตรปิฎกจริง ๆ นั้นไม่มี แต่ว่าครูบาอาจารย์ที่ท่านปฏิบัติได้แล้วสรุปลงมาอย่างนั้น เอามาสอนให้ง่ายขึ้น ผู้ปฏิบัติตามได้ผลมาไม่ทราบว่าเท่าไรต่อเท่าไร อย่างเช่นว่าสายธรรมกายของหลวงพ่อสด (พระมงคลเทพมุนี) วัดปากน้ำภาษีเจริญ มีลูกศิษย์ทั้งในประเทศและต่างประเทศทั่วโลก หรือว่าการภาวนาพุทโธ อย่างหลวงปู่หลวงพ่อสายวัดป่าทางภาคอีสาน ซึ่งปัจจุบันนี้ก็ใช้ไปทั่วประเทศไทยแล้ว

แม้แต่ครูบาอาจารย์อย่างหลวงปู่ฝั้น อาจาโรก็ดี หลวงพ่อวิริยังค์ (สมเด็จพระญาณวชิโรดม) ก็ดี ท่านก็สอนกระผม/อาตมภาพ ให้ภาวนา "พุทโธ ธัมโม สังโฆ..พุทโธ ธัมโม สังโฆ..พุทโธ ธัมโม สังโฆ" เมื่อครบ ๓ คาบแล้วก็ให้ภาวนา "พุทโธ..พุทโธ..พุทโธ" สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ทำให้ครูบาอาจารย์ทำสำเร็จประโยชน์มามากต่อมากด้วยกัน

แม้กระทั่งหลวงตามหาบัวที่เป็นครูบาอาจารย์ ซึ่งกระผม/อาตมภาพสมัยวัยรุ่นบังอาจไปขอหวยท่าน แล้วท่านก็ให้เสียด้วย..ออกตรง ๆ ด้วย..! เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะท่านทราบว่า กระผม/อาตมภาพแค่ต้องการรู้ว่า พระที่ปฏิบัติสายวิสุทธิมรรคอย่างสายพระสายวัดป่านั้น ถึงเวลาจะมีฤทธิ์ มีอภิญญา มีทิพจักขุญาณหรือไม่ ? แล้วตัวกระผม/อาตมภาพเองก็เป็นคนไม่เล่นหวย ท่านถึงได้ให้มา ถ้าในช่วงระยะหลังลองไปขอหวยท่านดู ว่าจะเจอกระโถนขว้างใส่หน้าหรือไม่..!?

หลวงตามหาบัว หรือพระเดชพระคุณพระธรรมวิสุทธิมงคล ท่านได้กล่าวถึงครูบาอาจารย์สายวัดป่าว่า ท่านนั้นเป็นผู้ที่มีใจสะอาดหมดทั้งดวงแล้ว ท่านนี้เป็นผู้ที่ไม่เกิดแล้ว นั่นก็เกิดจากการที่ท่านทั้งหลายเหล่านั้นปฏิบัติมาในสายพุทโธ และอานาปานสตินี้เอง

อีกพวกหนึ่งก็กล่าวว่า "พุทธแท้ต้องไม่แขวนพระ" อันนี้ก็สิ้นสติเช่นกัน..! เนื่องเพราะว่าการแขวนพระนั้น อันดับแรกเลย ครูบาอาจารย์ที่สร้างพระเครื่อง หวังในการสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา ตราบใดที่ยังมีพระเครื่องเกลื่อนอยู่ในพื้นปฐพี ตราบนั้นพระพุทธศาสนานี้ยังตั้งอยู่ได้ นั่นก็คือปณิธานของหลวงพ่อขอม อนิโช (พระครูอุภัยภาดาทร) ครูบาอาจารย์ท่านหนึ่งที่กระผม/อาตมภาพเคารพมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กแก้ผ้าวิ่งอยู่..!