[เถรี]

สำหรับวันนี้ กระผม/อาตมภาพให้ไอ้ตัวเล็กนำตะกรุดมหาจักรพรรดิตราธิราช ของหลวงปู่เทียม วัดกษัตราธิราชไปลงเว็บ ตะกรุดมหาจักรพรรดิตราธิราช เป็นตะกรุดที่กระผม/อาตมภาพมีความเห็นว่า เป็นวัตถุมงคลที่สร้างได้ยากที่สุด เว้นเสียจากการลบผงวิเศษทั้ง ๕ ชนิดแล้ว ก็ไม่น่าจะมีอะไรที่สร้างยากไปกว่านี้อีก เพราะว่าตำรานี้มาจากหลวงปู่สมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว สืบทอดกันมาตามสายวัดประดู่โรงธรรม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ในสมัยโบราณเขาใช้สร้างเป็นเครื่องคาดราชศาสตราของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ถ้าพวกเราเคยเห็นเครื่องคาดราชศาสตรา จะเห็นว่ามีทั้งตะกรุดและลูกสะกด ตะกรุดนั้นก็คือตะกรุดมหาจักรพรรดิตราธิราชนี่เอง ซึ่งจะต้องอาราธนาพระสงฆ์ ๑๐๘ รูป อยู่ในมณฑลพิธี ผู้ลงตะกรุดจะอยู่ตรงกลาง พระสงฆ์ทั้ง ๑๐๘ รูป จะต้องเจริญบท อิติปิ โส รัตนมาลา ซึ่งพระสงฆ์ ๑๐๘ รูปนั่นก็คือ การแทนพระพุทธคุณ ๕๖ พระธรรมคุณ ๓๘ พระสังฆคุณ ๑๔ รวมแล้ว ๑๐๘ พอดี

ส่วนบท อิติปิ โส รัตนมาลา นั้น เป็นการเอาบทพุทธคุณ ๕๖ มาแยกออกเป็นพระคาถา ๕๖ บทด้วยกัน เมื่อพระเจริญพระพุทธมนต์บทใดก็ลงอักขระตามบทนั้น ๆ

อย่างเช่นว่า ลงตัวอิ ก็เป็นพระคาถาบท อิฏโฐ สัพพัญญุตัญญานัง อิจฉันโต อาสะวักขะยัง อิฏฐัง ธัมมัง อะนุปปัตโต อิทธิมันตัง นะมามิหัง ลงอิได้ตัวเดียว

ตัวต่อไปก็คือ ติ ติณโณ โย วัฏฏะทุกขัมหา ติณณัง โลกานะมุตตะโม ติสโส ภูมี อะติกกันโต ติณณะโอฆัง นะมามิหัง ลงติได้อีกหนึ่งตัว

พอไปตัวปิ ก็คือ ปิโย เทวะมะนุสสานัง ปิโยพรหมานะมุตตะโม ปิโย นาคะสุปัณณานัง ปิณินทริยัง นะมามิหัง ลงปิได้อีกหนึ่งตัว

โสก็คือบท โสกา วิรัตตะจิตโต โย โสภะนาโม สะเทวะเก โสกัปปัตเต ปะโมเทนโต โสภะวัณณัง นะมามิหัง ลงโสได้อีกหนึ่งตัว

ว่าอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ จนครบ ๑๐๘ ตัว ส่วนตัวเลขนั้นลงด้วยบท โสฬะสะมังคะลัญเจวะ ฯลฯ แล้วปิดท้าย ๔ มุมด้วย ชนะ