[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพยังคงไปร่วมทำวัตรเช้ากับบรรดาเจ้าอาวาสที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ซึ่งเข้าอบรมที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) หลังจากที่อยู่ร่วมกิจกรรม จนกระทั่งท่านอิน (นายอินทพร จั่นเอี่ยม) รองผู้อำนวยการ รักษาราชการผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติขึ้นบรรยาย ก็เรียนท่านว่า ไม่สามารถที่จะอยู่ร่วมฟังจนกระทั่งจบได้ ต้องขอตัวไปทำกิจการงานของตนเองก่อน

จะว่าไปแล้ว ระยะนี้บรรดาผู้บริหารระดับสูงในสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาตินั้น ส่วนใหญ่ก็รู้จักมักคุ้นถึงขนาดเรียกใช้ไหว้วานกันได้ แต่กระผม/อาตมภาพก็อยู่ในลักษณะที่ว่าไม่อยากจะรบกวนใคร เพราะถือว่าติดหนี้อะไรก็ใช้ได้หมด แต่ติดหนี้บุญคุณ ใช้เท่าไรก็ไม่รู้จักหมดสักที ในเมื่อเป็นดังนี้จึงไม่คิดที่จะรบกวนใครโดยไม่จำเป็น ญาติโยมหลายท่านพยายามปวารณามา กระผม/อาตมภาพก็ปฏิเสธไปอย่างชนิดที่ไม่ค่อยจะไว้หน้า แล้วถ้าหากว่าใครดื้อก็อาจจะโดนด่าประจานไปด้วย..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะว่าไปแล้ว เป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายจำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องหาจุดที่พอเหมาะพอดีกับตนเอง ก็คือทำอย่างไรที่จะไม่ให้โลกช้ำ ทำอย่างไรที่จะไม่ให้ธรรมเสีย เรื่องพวกนี้ในส่วนหนึ่งที่เราต้องระวังสุดขีดก็คือ อย่าได้เสียศีล และอย่าได้เสียธรรมของเรา ถ้าหากว่าเสียศีลเมื่อไร ในความเป็นพระภิกษุสามเณร อาจจะขาดจากความเป็นพระภิกษุสามเณรไปเลย ถ้าหากว่าเสียธรรมเมื่อไร ความเป็นพระภิกษุสามเณรของเราก็จะบกพร่อง ไม่สมบูรณ์

ดังนั้น..ของบางอย่างจึงจำเป็นที่จะต้องเป็นคนปากร้าย พูดง่าย ๆ ว่า อย่าได้เอาแต่ฉลองศรัทธาญาติโยมอยู่ประการเดียว ต้องพิจารณาด้วยว่าสิ่งนั้นเป็นคุณหรือเป็นโทษแก่เรามากกว่า ถ้าหากว่ามาแล้วจะพาให้ศีลของเราบกพร่องหรือไม่ ? มาแล้วจะทำให้ธรรมของเราบกพร่องหรือไม่ ? ถ้าพิจารณาแล้วก็ให้ยึดถือศีลและธรรมเป็นใหญ่ ก็คือยอมเสียศรัทธาญาติโยม ดีกว่าที่จะยอมเสียความดีในศีลและในธรรมของเราเอง

ท่านทั้งหลายที่เป็นพระภิกษุสามเณรก็ดี เป็นแม่ชีหรือว่าอุบาสกอุบาสิกาผู้ปฏิบัติธรรมก็ตาม จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้มงวดกับตัวเองก่อน ถ้าหากว่าเราไม่เข้มงวดกับตัวเองเสียก่อนแล้ว เมื่อถึงเวลาเราไปผ่อนก็จะยานติดพื้น หาความดีอะไรไม่ได้เลย