[เถรี]

พวกเราถ่ายรูปกันเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ปรากฏว่าอากาศวันนี้แปลก ๆ ก็คือ นอกจากลมแรงเป็นพิเศษถึงขนาดมีพายุทรายแล้ว ก็ยังมีฝนตกลงมาเปาะแปะอีกด้วย ทางด้านโชเฟอร์พาพวกเราขึ้นไปยังยอดเขา เพื่อที่จะไปชมวิหารต่าง ๆ แต่กระผม/อาตมภาพบอกว่า ไม่เอา..ไร้แรงบินแล้ว ขออนุญาตกลับโรงแรมเถอะ เพราะว่าโรงแรม The Grand Nubra นี้มีการเปิดไฟตามเวลา คือประมาณ ๕ โมงเย็น ถึง ๒ ทุ่มเท่านั้น หลังจากนั้นแล้วก็จะปิดหายไปเลย แบบเดียวกับทางโรงแรมพันกองสาหร่ายนั่นเอง ดังนั้น..มีอะไรก็ต้องรีบทำกันตอนนี้ โดยเฉพาะการอาบน้ำร้อน

สำหรับวันนี้อากาศที่นี่ประมาณ ๖ องศาเซลเซียส แต่เนื่องจากว่าลมแรงมาก จึงรู้สึกหนาวมากกว่าลบ ๔ องศาเซลเซียสที่ทะเลสาบพันกองเสียอีก แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ เมื่อเราเข้าสู่ที่พักก็เป็นอันว่าจบกันแค่นั้น ทุกคนตั้งหน้าตั้งตาชำระสะสางตนเอง ต่างคนต่างก็เข้าสู่ที่พัก เหนื่อยกันมาหลายวัน นั่งรถกันวันหนึ่ง ๗ - ๘ ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย พรุ่งนี้ยังต้องขึ้นไปยังช่องเขาที่สูงที่สุดในโลกอีกต่างหาก ความสูงอยู่ที่ ๕,๖๐๐ เมตร ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีใครอยู่ จะมีใครไปหรือไม่ ?

แล้วขณะเดียวกันก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะมีสัญญาณคลื่นโทรศัพท์หรือเปล่า ? ญาติโยมทั้งหลายก็ถือว่าฝึกความอดทน ก็คือพวกเรามาทนลำบากกัน ว่าอยากจะฟังเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนก็ไม่ได้ฟังตามเวลา อยากที่จะดูภาพอาจารย์เป็นเรียลไทม์ก็ไม่สามารถที่จะดูได้ เพราะว่ามีสัญญาณบ้างไม่มีบ้าง ก็ให้ทุกคนหัดทำใจกันเอาไว้ หลังจากนี้การปฏิบัติธรรมจะได้ก้าวหน้าขึ้นไป..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)