[เถรี]

เมื่อเสร็จสรรพเรียบร้อย ทางด้านบริกรขนกระเป๋าขึ้นรถแล้ว พวกเราก็ออกเดินทางตรงไปยังสนามบินนานาชาติอินทิราคานธี แต่เนื่องจากว่าทางด้านประเทศอินเดียนั้น รถติดสาหัสเป็นปกติ และมีการตรวจเข้มเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่ามีการขัดแย้งกันในระหว่างเชื้อชาติและศาสนา ทำให้มีการก่อวินาศกรรมกันบ่อย ๆ พวกเราลงรถกันที่ประตู ๓ เมื่อทุกคนรู้ว่าจะไปศรีนาการ์ หรือที่คนไทยเรียกว่า ศรีนคราตามภาษาไทย เจ้าหน้าที่ก็ชี้ให้ไปที่ประตู ๘ สุดสนามบินเลย พวกเราจึงต้องเดินกันค่อนข้างจะยาวไกล ข้าวปลาอาหารใครกินมาน้อยหน่อย ก็มีหวังท้องร้องขึ้นมาใหม่อีกรอบเป็นแน่แท้..!

เจ้าหน้าที่ตรงปากประตูทำการตรวจเข้มตามเคย ก็คือดูทีละคน ไม่ว่าจะเป็นการดูหน้า ไล่รายชื่อว่าตรงกับตั๋วเครื่องบินหรือเปล่า ? โดยที่บ่นกระผม/อาตมภาพตามเคยว่าชื่อยาวมาก เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว พวกเราก็ไปทำการเช็คอิน

กระผม/อาตมภาพเองนั้น กระเป๋าส่วนตัวเบามาก น้ำหนักประมาณ ๑๐ กิโลกรัมเท่านั้น จึงต้องรับหน้าที่นำกระเป๋าอาหารของทางเอ็น ซี ทัวร์ ๒ ใบไปด้วย เมื่อรวมกันทั้ง ๓ ใบแล้ว ปรากฏว่าน้ำหนัก ๓๑.๖ กิโลกรัม ซึ่งเกินจากน้ำหนักที่อนุญาตคือ ๓๐ กิโลกรัมไปมาก แต่ว่าเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ดำเนินการให้เรียบร้อยทุกอย่าง แล้วถามว่ามีพวกวัตถุต้องห้ามอย่างพวกแบตเตอรี่หรือว่าถ่านไฟฉาย โทรศัพท์มือถืออะไรอยู่ในกระเป๋าเหล่านั้นหรือเปล่า ? เมื่อทราบว่าไม่มีก็จัดการออกตั๋วขึ้นเครื่องบินให้ง่าย ๆ

เมื่อกระผม/อาตมภาพเดินออกมาแล้ว ถึงได้ทราบว่าทุกคนเดือดร้อนกันอย่างหนัก ขนาดที่รับรองว่าไม่มีของที่เป็นของต้องห้ามแล้ว ก็ยังต้องเซ็นรับรองและให้เบอร์โทรศัพท์ไว้ด้วย เผื่อมีปัญหาอะไร ทางด้านสนามบินจะได้โทรศัพท์ตามตัวได้ แล้วเราก็เข้าไปผ่านเครื่องเอ็กซเรย์ ซึ่งทุกคนจะต้องนำข้าวของทุกชิ้นที่น่าสงสัยออกมาวางไว้ในถาดทั้งหมด

กระผม/อาตมภาพก็ยังคงทำตามปกติ ก็คือไม่ว่าจะเป็นพาวเวอร์แบงค์ สายชาร์จ ตลอดจนกระทั่งโทรศัพท์มือถือ และโน้ตบุ๊ก ก็นำใส่ถาดส่งให้ทางเจ้าหน้าที่แต่โดยดี แม้ว่าจะเดินผ่านประตูเอ็กซเรย์ไปโดยไม่มีเสียงดัง เจ้าหน้าที่ก็ยังตรวจหน้าตรวจหลัง แล้วก็ขอให้เปิดกระเป๋าส่วนตัวให้ดูอีกรอบหนึ่งด้วย

หลังจากนั้น ถึงได้มาเก็บข้าวของเข้ากระเป๋าให้เรียบร้อย แล้วไปยืนรอทุกคน ซึ่งโดนตรวจเข้มขนาดให้ถอดเสื้อคลุมบ้าง แม้กระทั่งไฟฉายอันเล็กนิดเดียวก็โดนบังคับให้เอาออกมา ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่ามีปัญหาอะไร เพราะไม่น่าที่จะเป็นเครื่องมือเครื่องไม้ในการวางระเบิดได้ สรุปว่ากระผม/อาตมภาพนั้น เหตุที่สามารถผ่านได้ง่าย ๆ ตั้งแต่วันก่อนจนถึงวันนี้ ก็เพราะความเมตตาของเจ้าแม่นภิสราเทวี ที่ได้รับบัญชาจากท่านปู่พระอินทร์มาช่วยดูแล จึงทำให้เรื่องทุกอย่างที่ยากกลายเป็นง่าย ขณะที่คนอื่นเรื่องง่ายก็กลายเป็นยากไปหมด..!