ถาม : เวลากระผมดูลมหายใจภาวนาคาถา หรือกำหนดแค่อานาปานสติกรรมฐานก็ตาม หรือแบบไหนก็ตาม กำหนดสติอยู่ได้ตลอด แต่อีกส่วนหนึ่ง นึกไปเรื่อยตลอดเวลา แค่นึกอย่างเดียว ส่วนใหญ่ก็ภาพสถานที่เดิม ๆ ซึ่งก็ไม่มีอะไร เป็นอย่างนึ้มา ๑๐ ปีแล้วครับ ช่วงแรกที่ปฏิบัติธรรมไม่เคยเป็น ทำสมาธิ ได้อุปจารสมาธิ ได้ฌานปกติ แต่จู่ ๆ ก็เป็น จะทำอย่างไร กำหนดสติที่กรรมฐานดีแค่ไหนก็ตาม ไม่สนใจช่างมันแล้วก็ตาม ที่ผ่านมาก็ลงมือปฏิบัติวัน ๆ หนึ่งก็ไม่ได้น้อย ๑๐ ปีแล้ว ไม่ดีขึ้นเลย ศึกษาค้นคว้าจนไม่รู้จะศึกษาอะไรแล้วครับ คำถามของกระผมคือ อาการที่เป็นถือว่าเป็นเรื่องปกติหรือไม่ครับ ผมทำอะไรผิดหรือไม่ถูกตรงไหนหรือไม่ครับ และที่กำลังสับสนมาสักพักใหญ่ สิ่งที่เป็นแบบนี้ ผมต้องทำทีละน้อย ๆ ผ่อนสั้นผ่อนยาวปล่อยอารมณ์ ไม่ฝืนทำนาน ๆ หรือต้องทำต่อเนื่องทั้งวันให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ครับ ?
ตอบ : เมื่อรู้ตัวก็รีบกลับมาอยู่กับลมหายใจใหม่ เรื่อง "หญ้าปากคอก" แค่นี้ก็เสียเวลาไปได้ตั้งหลายปี..!
|