[เถรี]

แต่ว่าท่านที่บวชมาแล้วรู้ว่า ถ้าตั้งใจให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา จะมีอานิสงส์มากมายมหาศาล เพราะว่าตนเองมีศีลถึง ๒๒๗ ข้อเป็นต้นทุน แล้วตั้งใจสวดมนต์ ทำวัตร บิณฑบาต เจริญกรรมฐานเป็นปกติ อานิสงส์ที่จะพึงได้ก็มากเป็นทบทวี ยิ่งกว่าตอนเป็นฆราวาสได้กระทำไป แล้วยิ่งปฏิบัติในศีล สมาธิ ปัญญาอีกด้วย สิ่งที่ท่านจะพึงมีพึงได้ ก็ยิ่งวิเศษเลิศลอยมากขึ้นไปอีก อานิสงส์ที่จะได้มากได้น้อย จึงขึ้นอยู่กับการกระทำของผู้บวชนั่นเอง

ดังนั้น..ญาติโยมที่ไม่รู้ว่าอานิสงส์หรือว่าบุญที่ได้มากนั้นได้เพราะอะไร ? ขณะเดียวกันก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้ทำนั้นเป็นบาปเป็นกรรมอย่างไร ? ถ้าหากว่าได้ฟังคลิปเสียงนี้แล้ว ก็น่าที่จะพอรู้ได้บ้างว่า การบวชลูกบวชหลานนั้น ควรที่จะทำอย่างไรถึงจะถูกต้อง ไม่ใช่คิดแต่จะเอาหน้าเอาตาของตนเอง

บางท่านถึงขนาดโปรยทานไปทีหนึ่งเป็นแสน ๆ บาท..! บางท่านก็ถึงขนาดไปเหมาหวยจากบรรดาผู้ขายล็อตเตอรี่มาเป็นเจ้า ๆ มาเลย แล้วเอามาโปรยทานก็มี จัดการเลี้ยงโต๊ะจีนเป็นร้อย ๆ โต๊ะก็มี เรื่องทั้งหลายเหล่านี้นั้น เป็นการลงทุนสูญเปล่าก็มี เพราะว่าสิ่งที่ลงทุนไปนั้นไปก่อกรรมทำเข็ญเสียมากกว่า การที่เราเป็นผู้รู้ดีรู้ชั่ว จึงเป็นบุคคลที่กระทำกันสิ่งอื่น ๆ นั้นได้ลำบากกว่าเขา

แต่ถ้าท่านทั้งหลายสังเกตจะเห็นว่า ในเรื่องของการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนานั้น เป็นเรื่องที่ทำได้ง่าย ถ้าเราจะให้ทานก็แค่ยื่นโยนให้แก่ผู้อื่น แต่การที่เราจะลักขโมยเขานั้น ต้องดูโอกาส ดูเวลา ดูว่าเจ้าของเผลอหรือไม่ ? บางทีก็ต้องออกไปขโมยเวลาดึก ๆ ดื่น ๆ จะเห็นว่าทำได้ยากเป็นอย่างยิ่ง

การรักษาศีลนั้น ก็แค่เราไม่ไปละเมิดเท่านั้นเอง เป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายมาก แต่ถ้าท่านจะฆ่าสัตว์ หรือว่าฆ่าคน ก็ยังต้องเสียเวลาลงไม้ลงมือ หรือว่าวางแผนการอะไรต่าง ๆ เพราะเกรงว่าจะโดนตอบโต้ โดนทำร้ายคืนมาบ้าง เป็นต้น

หรือว่าการเจริญภาวนานั้น ท่านก็รักษาใจของตนให้อยู่กับสมาธิตรงหน้า ในขณะที่บุคคลทั่ว ๆ ไปปล่อยให้ใจเตลิดเปิดเปิงไปกับสิ่งต่าง ๆ รอบข้างอยู่เสมอ

ดังนั้น..ความดีของทาน ของศีล ของภาวนา จึงเป็นเรื่องที่ทำได้ง่าย แต่ถ้าหากว่าการละเมิด ไม่ยอมให้ทานยังไม่เพียงพอ ยังหยิบฉวยช่วงชิงคนอื่น ไม่รักษาศีลยังไม่พอ ยังมีการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดโกหกมดเท็จ ดื่มสุรา เสพยาเสพติด สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ เป็นสิ่งที่ทำได้ยากมาก ๆ เราจึงควรที่จะกระทำในสิ่งที่ง่าย ละเว้นในสิ่งที่ยาก ก็จะทำให้ท่านทั้งหลายสามารถสร้างบุญสร้างกุศลแล้ว พึงจะได้อย่างใจของตนเอง ก็คือได้บุญได้กุศลมากสมกับความต้องการ

สำหรับวันนี้ ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๒๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)