[เถรี]

สำหรับการปลุกเสกวัตถุมงคลในวันนี้ กระผม/อาตมภาพมีความรู้สึกส่วนหนึ่งว่า ญาติโยมทั้งหลายนั้นเคารพพระพุทธเจ้าก็ดี เคารพครูบาอาจารย์ที่เป็นพระสงฆ์ก็ตาม อยู่ในลักษณะของการเคารพที่ไม่ใช่พุทธานุสติ ไม่ใช่สังฆานุสติ แต่เป็นการเคารพในฐานะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประดุจเทพเจ้า ซึ่งไม่ใช่การเคารพที่ถูกต้อง เพราะว่าเราไม่สามารถจะเข้าถึงคุณพระพุทธเจ้า หรือคุณพระสังฆเจ้าที่แท้จริง ได้แต่เกาะที่เปลือกเท่านั้น..!

ถ้าในลักษณะอย่างนี้ แม้ว่าท่านทั้งหลายจะมีสุคติเป็นที่ไปก็ตาม แต่การเวียนว่ายตายเกิดนั้นหาทางจบได้ยาก ตราบใดที่ท่านทั้งหลายยังไม่สามารถที่จะเข้าถึงพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณที่แท้จริง ไม่สามารถที่จะแยกพระพุทธเจ้าออกจากพระพุทธรูป ไม่สามารถที่จะแยกพระธรรมออกจากคัมภีร์ ไม่สามารถที่จะแยกพระสงฆ์ออกจากบุคคลทั่วไป ท่านทั้งหลายก็ไม่สามารถที่จะเข้าถึงคุณพระรัตนตรัยอย่างแท้จริงได้เลย..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้กล่าวไปแล้ว ท่านที่ยังไม่สามารถที่จะทำถึงได้ ก็จะรู้สึกว่ากระผม/อาตมภาพพูดอะไรขัดหู แต่ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเข้าถึงเมื่อไร ก็จะนึกได้ทันทีว่ากระผม/อาตมภาพเคยตักเตือนมานานแล้ว

แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้นั้นก็อยู่ในลักษณะของการ "เกาะดี" ซึ่งอย่างไรก็ยังดีกว่าท่านทั้งหลายไปเกาะความชั่ว ในเมื่อเราเกาะความดี อย่างน้อย ๆ สุคติของเราก็จะเป็นไปได้ตามที่หวัง แต่ถ้าจะเอาหลุดพ้นเลย ตราบใดที่เรายังเกาะอยู่ เราย่อมไม่สามารถที่จะหลุดไปได้ ก็ได้แต่หวังว่าท่านทั้งหลายจะเร่งรัดในการกระทำความดี จนกระทั่งความดีทั้งหลายเพียงพอแล้ว ท่านก็จะปล่อยดีไปโดยอัตโนมัติเอง

เมื่อถึงเวลานั้น ท่านก็จะเข้าใจว่าคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมเจ้า และคุณพระสังฆเจ้าที่แท้จริงนั้นคืออะไร ? สิ่งทั้งหลายเหล่านี้มีเต็มไปหมดรอบตัวตนของเรา เต็มไปทั้งอนันตจักรวาล เพียงแต่ท่านจะเข้าถึงได้มากน้อยเท่าไรเท่านั้นเอง ถ้าท่านเข้าถึงอย่างแท้จริงเมื่อไร พระนิพพานก็อยู่ตรงนั้น พระนิพพานไม่ได้อยู่ที่ใดไกลเลย ไม่ใช่สถานที่อื่นใดเลย หากแต่ว่าอยู่ตรงที่ใจของท่านเข้าถึงและปล่อยวางอย่างแท้จริงนั่นเอง

สำหรับวันนี้ ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๕ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)