[เถรี]

ที่เล่าถึงตรงนี้อยากจะบอกว่า ที่ต้องมาเล่าก็เพราะว่า ในงานเขามีการเสริมดวงด้วยการบูชาเทวดานพเคราะห์ด้วย ทำให้งานเพิ่มขึ้นมามากมหาศาล จากการเริ่มพิธี ๖ โมงเย็นตามที่ฎีกานิมนต์เอาไว้ กระผม/อาตมภาพนั่งจน ๒ ทุ่มแล้ว เพิ่งจะสวดบูชาเทวดานพเคราะห์ไปได้แค่องค์เดียว ก็คือพระอาทิตย์ จนกระทั่งต้องตัดจบด้วยการเดินทางกลับ ถ้าถามถึงท่านอื่น หลวงพ่อเจ้าคุณสุรศักดิ์ไปก่อนนานแล้ว ที่มาเล่าเรื่องนี้ไม่ได้ตำหนิว่าทางวัดอาวุธวิกสิตารามไปจัดงานลักษณะนี้ เพราะว่าเจ้าพิธีก็คือ "หมอดูฟันธง" ..!

แต่ส่วนที่วันนี้กระผม/อาตมภาพไปร่วมงานอบรมเพิ่มศักยภาพเจ้าคณะตำบลในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ แล้วปรารภกับพระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี (สมชาย พุทฺธญาโณ ป.ธ.๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๔ ว่า กระผมเห็นแล้วรู้สึกท้อใจ พุทธศาสนิกชนของเรามักง่ายมาก ต้องการวัตถุมงคลที่เป็นเมตตามหานิยม ต้องการวัตถุมงคลด้านลาภผล ต้องการวัตถุมงคลด้านเสริมดวง หลายท่านพอดวงไม่ดีก็ยังไปเปลี่ยนชื่ออีกด้วย

ทำไมถึงได้กล่าวว่ามักง่าย ? ก็เพราะว่าถ้าหากว่าท่านต้องการที่จะเสริมดวง ต้องการความดีแท้จริง ๆ ปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา เท่านั้น จะเห็นผลเร็วที่สุดและถาวรด้วย ก็คือท่านจะดีแล้วก็ดียาวไปเลย แต่เรื่องพวกนี้ในสายตาของเขาทั้งหลายเหล่านั้นก็คือทำยาก สู้มักง่ายด้วยการไปหาวัตถุมงคลไม่ได้ หรือว่าเปลี่ยนชื่อเลย..ง่ายดี..!

เรื่องของวัตถุมงคลส่วนใหญ่แล้ว ตั้งแต่โบราณมาท่านสร้างเอาไว้เพื่อเป็นอนุสติ คือการระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นการปฏิบัติกรรมฐานใหญ่ ก็คือพุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติ ได้แบบง่าย ๆ เพราะว่าผู้รับไปไม่ทราบว่านั่นคือกรรมฐาน จึงไม่เครียด ในเมื่อบอกข้อห้ามไปก็ตั้งใจละเว้น อย่างเช่นว่าห้ามด่าแม่ นั่นก็คือศีล เพราะว่าสามารถปฏิบัติตามข้อห้ามได้ แล้วถ้ามีคาถากำกับ นั่นก็คือการสอนในสมาธิภาวนา

แต่ในปัจจุบันนี้ พอกระผม/อาตมภาพไปปลุกเสกวัตถุมงคลให้เขาแล้วก็รู้สึกท้อใจ เพราะว่าวัตถุประสงค์ในปัจจุบันนี้ของญาติโยม ไม่ได้ตรงกับที่โบราณต้องการ แสวงหาวัตถุมงคลไปเพื่อค้าขาย แสวงหาวัตถุมงคลไปเพื่อความเป็นเมตตามหานิยม แสวงหาวัตถุมงคลไปหนุนดวง ต้องบ่นดัง ๆ ว่า "กูจะบ้า..!"