กระผม/อาตมภาพได้รับคำสอนจากพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ ฐานิสฺสรมหาเถระ (นิยม ฐานิสฺสโร ป.ธ.๙) อดีตเจ้าคณะใหญ่หนกลาง อดีตกรรมการมหาเถรสมาคม อดีตเจ้าอาวาสวัดชนะสงครามราชวรมหาวิหาร ท่านให้ข้อคิดไว้ว่า "แม้เกลียดชังก็ต้องตั้งกรุณา" ได้ยินแล้วรู้สึกสว่างที่กลางใจ ก็คือเราจะใช้อคติไม่ได้อย่างเด็ดขาด ทุกอย่างต้องเป็นไปตามหลักธรรมเท่านั้น
อันดับต่อไปก็คือต้องถือหลักอิทธิบาท ๔ ทุ่มเทให้กับงานตรงหน้าอย่างเต็มที่ ฉันทะ ยินดีและพอใจที่จะทำงาน ถึงแม้ว่าผู้บังคับบัญชามอบหมายงานที่ยากเข็ญใจขนาดไหนมาก็ตาม ก็ต้องทุ่มเททำกันชนิดแลกด้วยชีวิต ถ้าทำอย่างนี้ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จถึงจะมีขึ้นมาได้
ข้อที่สอง วิริยะ ต้องมีความพากเพียรในระดับ "ฝนทั่งให้เป็นเข็ม" เด็กสมัยนี้ไม่เคยเห็นทั่ง ก็คือเหล็กทั้งก้อนที่เอาไว้รองรับการตีเหล็กของคนโบราณ ถ้าหากว่าเราจะฝนเหล็กทั้งก้อนให้เป็นเข็มได้ ต้องใช้ความเพียรพยายามเท่าไรก็ประมาณนั้น
ข้อที่สาม จิตตะ กำลังใจต้องจดจ่อปักมั่นอยู่กับงาน ไม่เคลื่อนคลายไปไหน จนกว่างานนั้นจะสำเร็จลงตามเป้าประสงค์ของเรา
ข้อสุดท้ายคือวิมังสา ต้องหมั่นไตร่ตรองทบทวนอยู่เสมอว่า เราทำอะไร ? เพื่ออะไร ? งานนั้นยังอยู่ตรงตามเป้าประสงค์หรือไม่ ? ยังขาดเหลืออีกมากน้อยเท่าไร ? ต้องใช้ความเพียรพยายามเพิ่มขึ้นในจุดใดบ้าง ? เหล่านี้เป็นต้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-03-2023 เมื่อ 07:55
|