คราวนี้ก่อนที่จะถึงเวลาบวช นาคทั้งหลายก็จะต้องตามพระออกบิณฑบาต อันดับแรกเลยก็คือ เดินเท้าเปล่าให้เคยชิน อันดับที่สอง พูดแบบไม่น่าฟัง ก็คือให้รู้ว่าทำมาหากินทางไหนบ้าง อันดับที่สามก็คือ ดูความคล่องตัวในการทำงานของพวกเรา สิ่งที่ทุกคนทำจะอยู่ในสายตาของครูบาอาจารย์ ตลอดจนกระทั่งพระรุ่นพี่ อย่างวันนี้ที่พวกเราไปเดินบิณฑบาตกับพระ ต่อให้โง่ขนาดไหนก็ต้องมองเห็นว่าพระเดินเป็นแถวเดียวกัน แต่ว่านาคเดินกระจัดกระจายไปหมด แค่เดินเข้าแถวตามกันนั้นลำบากมากใช่ไหม ?
แล้วการเก็บกับข้าวที่ญาติโยมเขาใส่บาตร ให้รู้จักใช้ไหวพริบของตนเองด้วยว่าเก็บอย่างไรที่จะไม่ขวางการใส่บาตรของคนอื่น หรือว่าถ้าหากว่าพระท่านเดินต่อแล้วเราจะเก็บได้สะดวก ไม่ใช่ถึงเวลาก็เอื้อมผ่านหน้าโยมที่กำลังใส่บาตรอยู่ ทำให้เขาใส่บาตรไม่ได้ แล้วจากการที่พวกเราส่วนใหญ่ลงไปเดินบนพื้นผิวจราจร คือบนถนน มั่นใจได้เลยว่าไม่เคยขับรถยนต์กัน เพราะว่าถ้าคนที่เคยขับรถยนต์ จะรู้ว่าที่เราลงไปเดินนั้นสร้างความลำบากให้กับคนขับขนาดไหน ?!
ถนนในอำเภอทองผาภูมิเป็นถนนที่ทั้งแคบและเล็ก เพราะว่ามาทีหลังบ้านเรือน ไม่สามารถที่จะขยายได้อีกแล้ว เมื่อคนขับรถขับมาแล้วเราเดินอยู่ ในสายตาของเราก็คือห่างจากรถตั้งเยอะ แต่คนขับรถเขาจะมีมุมอับที่มองไม่เห็น ทำให้รู้สึกเหมือนอย่างกับว่าขับติดกับตัวเราหรือว่าอาจจะชนเราเข้า กลายเป็นว่าพวกเราไปเดินเกะกะเต็มถนนไปหมด ทำให้คนอื่นเขาขับรถลำบาก บาทวิถีเขาก็มีให้ ถ้าหากว่าเดินตามกันไปก็จบแล้ว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 02-03-2023 เมื่อ 02:41
|