[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๖ ถ้าเห็นกระผม/อาตมภาพดำปี๋ก็ไม่ต้องแปลกใจ เพราะว่าวันนี้ตอนไปงานเปิดสักการะพระแท่นดงรังประจำปี ๒๕๖๖ นั่งตากแดดอยู่คนเดียวเป็นชั่วโมง เพราะว่าพระทั้ง ๑๕ รูปที่นั่งอยู่ แดดลงที่กระผม/อาตมภาพอยู่คนเดียว ต้องบอกว่าอยู่ท่ามกลางแสงสป็อตไลท์เด่นจ๋าอยู่คนเดียว แล้วที่ต้องตากแดดอยู่เป็นชั่วโมง เพราะว่าประธานฝ่ายฆราวาสมาช้า..!

เมื่อครู่นี้กระผม/อาตมภาพให้นาคที่มาช้ากลับไปรายหนึ่ง เพราะว่าเราตัดยอด ๖ โมงเย็น ไม่ฟังเหตุผลอะไรทั้งสิ้น..! ถ้ารู้ว่าช้าแปลว่าต้องเผื่อเวลาในการมาวัด ก็แปลว่าตอนนี้นาคทั้งหมดที่มีอยู่ รวมสามเณรด้วยก็ ๙ รูปพอดี จัดบวชได้ ๓ ชุด ให้ตั้งหน้าตั้งตาท่องคำขานนาคให้คล่องตัวเอาไว้ ไม่ใช่ว่าผ่านการตัดยอดเข้ามาแล้วจะรอด ถ้าขานนาคไม่คล่อง อยู่ในโบสถ์แล้วก็โดนไล่กลับบ้านได้เหมือนกัน..!

เรื่องของการบวชเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ซึ่งกระผม/อาตมภาพขอใช้คำว่า "หาเรื่องลงนรก" เพราะว่าสิ่งที่เราทำในสมัยเป็นฆราวาสอาจจะมีโทษเพียงเล็กน้อย แต่ว่าพอทำในสมัยที่เป็นพระภิกษุสามเณร โทษลงอเวจีมหานรกที่เดียว..!

ดังนั้น..ใครที่ตั้งใจจะบวชเข้ามาแปลว่าพร้อมแล้วที่จะลงนรก..! เนื่องเพราะว่าตรงกลางสำหรับนักบวชแล้วไม่มี เหลือแต่ไม่ชนะก็แพ้ ถ้าหากว่าชนะก็รอดนรกไปได้ ถ้าหากว่าแพ้เมื่อไรก็เตรียมตัวลงได้เลย ต่อให้สึกหาลาเพศไป โทษนั้นก็ยังติดตัวของเราอยู่ รอเวลาคิดบัญชีกันตอนตายทีเดียว..!

เรื่องของการบวชจึงเป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะว่าเมื่อบวชเข้ามาแล้วเราเป็นปูชนียบุคคล เป็นบุคคลที่เขาเคารพกราบไหว้ การที่คนอื่นจะมาเคารพกราบไหว้ เราต้องมีสิ่งที่ดีกว่า ลองคิดดูว่าวันแรกที่เราบวชเสร็จ พ่อแม่ก็กราบไหว้เรา ทั้ง ๆ ที่ท่านเป็นคนเลี้ยงดูเรามา ให้การศึกษาแก่เรา ไม่ว่าจะวัยวุฒิคุณวุฒิอะไรก็ตาม ท่านอยู่ในฐานะที่สูงกว่า แล้วทำไมถึงมากราบไหว้เราที่เป็นลูก ? ก็เพราะว่าเรานั้นได้เปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เปลี่ยนกฎเกณฑ์กติกาในการดำเนินชีวิตไปแล้ว

กฎเกณฑ์กติการในการดำเนินชีวิตก็คือศีลที่มีมากกว่า มีถึง ๒๒๗ ข้อ หรือว่าศีล ๑๐ สำหรับสามเณร ส่วนพ่อแม่ถือแค่ศีล ๕ เท่านั้น ในทางธรรมแล้ว ผู้ใดมีคุณวุฒิ ไม่ว่าจะเป็นหลักการปฏิบัติหรือว่ากำลังใจที่สูงกว่า ก็ถือว่าเป็นผู้ใหญ่กว่า อย่างที่สุมนาเทวี ลูกสาวของอนาถปิณฑิกเศรษฐีสำเร็จพระสกทาคามี อนาถปิณฑิกเศรษฐีเป็นพระโสดาบัน ลูกสาวก็เลยเรียกพ่อตัวเองว่าน้องชาย แต่ด้วยความที่ตัวเองป่วย ก็เลยทำให้พ่อคิดว่าลูกจับไข้จนเพ้อไปแล้ว..!

กฎเกณฑ์กติกาของเราที่มีมากกว่าเหมือนกับการลงทุนในชีวิต ฆราวาสทั่วไปลงทุน ๕ ล้านบาท แต่การบวชเป็นพระลงทุน ๒๒๗ ล้านบาท ถ้าพลาดขึ้นมาย่อมเจ๊งหมดตัวแน่นอน..! แต่ถ้าได้กำไรก็จะได้กำไรมากกว่าฆราวาสที่ลงทุนแค่ ๕ ล้านบาทหลายเท่าตัว