[เถรี]

มีท่านพี่คนหนึ่ง เจอเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้กำลังใจตกไปชั่ววูบ นั่นก็คือ ตื่นขึ้นมาแล้วรถหาย เจอตำรวจยึดรถของตนไป เพราะเขาคิดว่าเป็นพวกแกงค์ขโมยรถ โชคดีที่ไกล่เกลี่ยเอารถกลับคืนมาได้ เมื่อพี่เขาเข้าไปกราบเรียนกับพระอาจารย์

ท่านกล่าวว่า "จำเอาไว้ว่า เวลามารเขาจะทดสอบเรา เขาจะจัดฉากไว้หมด อาตมาไปโดนจับที่พม่านี่ ใจเรานิ่งจริง ๆ ไม่มีแอะ ไม่มีอิ ไม่มีกระดิกอะไรเลย ไม่ใช่หน้าตายนะ..แต่หน้าด้าน..!

เราจะได้รู้ว่าสิ่งที่เราฝึกมานั้น พอใช้งานหรือเปล่า? ถ้าหากว่าคุมกำลังใจไม่ได้ แค่ใจเต้นผิดจังหวะนี่แปลว่าเราแพ้ไปครึ่งหนึ่งแล้ว

ก็ถือว่าเป็นบทเรียนของเรา กำลังใจจริง ๆ ของเรายังใช้งานไม่ได้ พูดง่าย ๆ ก็คือ ที่ฝึกมาแทบล้มประดาตายยังไม่พอกิน เรายังหวั่นไหวขึ้นลงไปตามสภาพของสิ่งที่มากระทบ ทำอย่างไรที่จะให้ของเราทรงตัวอยู่ได้ทุกสถานการณ์ นั่นเป็นเรื่องที่คุณต้องไปฝึกฝนอีกมาก"