[เถรี]

ในเมื่อเป็นไปในลักษณะอย่างนั้น จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องวางกำลังใจให้ถูก หลายท่านเมื่อต้องทำการก่อสร้างก็เครียดจนหัวหงอก หน้าเหี่ยว สารพัด แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกไว้ชัดเจนว่า การก่อสร้างนั้นถ้าทำกำลังใจได้ถูก จะเข้าถึงมรรคผลได้เร็วกว่าปกติ เพราะว่าสารพัดเรื่องที่ท่านทั้งหลายแบกอยู่นั้น ก็ไม่ต้องไปแบก

อย่างที่พวกเราอาจจะคิดว่าหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านพูดเล่น ๆ ว่า "ติดหนี้ก็เป็นปัญหาของเจ้าหนี้ ไม่ใช่ปัญหาของท่าน" นั่นคือการวางกำลังใจที่ถูกต้องเลย ก็คือประเภท "ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย" ประมาณนั้น เพียงแต่ว่าการทำกำลังใจในระดับนั้นได้ ถ้าปล่อยวางไม่ได้จริง ๆ ก็ต้องแบกอยู่ดี จึงเป็นเรื่องที่ถ้าหากว่าใครจะออกไปทำการก่อสร้าง ถ้าไม่มั่นใจขนาดกระผม/อาตมภาพก็อย่าได้ทำแบบนี้ ก็คือต้องหาทุนให้พอเสียก่อน

แบบเดียวกับหลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมินั่นแหละ ท่านจะหล่อพระ กระผม/อาตมภาพถามท่านว่าองค์ละเท่าไร ? "สองแสนบาท" กระผม/อาตมภาพก็ถวายท่านไปสองแสนบาท ปรากฏว่าท่านหาเจ้าภาพได้อีก ๒๓ ราย..! ก็แปลว่า ๒๓ รายนั้นคือส่วนกำไรล้วน ๆ เพราะว่าในส่วนที่ควรจะจ่ายนั้น กระผม/อาตมภาพรับเป็นเจ้าภาพไปแล้ว ถ้าหากว่าได้ในลักษณะอย่างนั้นก็เบาใจได้ แต่กระผม/อาตมภาพไม่นิยม เพราะว่าถ้าหากว่าได้เงินแล้วก็คือทำเลย จะไม่ไปบอกใครอีก หรือว่าถึงไม่ได้ก็ทำอยู่ดีถ้าเป็นคำสั่ง ส่วนในระหว่างที่ทำ จะได้หรือไม่ได้ก็ไม่ใช่เรื่องของกระผม/อาตมภาพเหมือนกัน

แบบเดียวกับสมัยที่ทำการก่อสร้างที่เกาะพระฤๅษีใหม่ ๆ ต้องวิ่งลงไปซื้อปูนในตัวเมืองกาญจนบุรี เพราะว่าร้านค้าแถวทองผาภูมิไม่ตุนสินค้าไว้ให้ กระผม/อาตมภาพก็ลงไป สั่งปูนซีเมนต์ทีหนึ่ง ๓๐๐ ลูก ลูกหนึ่ง ๕๐ กิโลกรัม ครั้งหนึ่งก็ตันครึ่ง คราวนี้เป็นช่วงหน้าฝน แล้วรถก็เป็นรถหกล้อของหน่วยป่าไม้ ไม่มีหลังคาไม่มีอะไรเลย แต่ก็จำเป็นที่จะต้องใช้

ในเมื่อจำเป็น ถึงเวลาขนข้าวของขึ้น คนขับก็ยังกังวล กระผม/อาตมภาพบอกว่า "ไม่ต้องกังวลหรอก เราทำงานให้กับพระพุทธศาสนา ของทุกอย่างเท่ากับเป็นของสงฆ์ ถ้าเทวดาไม่ช่วยรักษา อาตมาจะถือว่าเทวดาทำลายของสงฆ์...!" พวกท่านอย่าได้ทะลึ่งคิดแบบนี้เชียวนะ..! กำลังไม่พอโดนแน่นอน แต่ปรากฏว่าเทวดาท่านเกรงใจ กลัวจะโดนข้อหา ก็เลยกลายเป็นว่าฝนตกหนักกระหน่ำนำหน้ารถไปตลอดทางเลย ตั้งแต่ตัวเมืองกาญจน์ยันทองผาภูมิ ๑๔๐ กิโลเมตร ก็คือตกตามปกติ แต่ตกอยู่ข้างหน้ารถ รถวิ่งไปก็คือฝนหมดแล้ว..!