[สุธรรม]

ถาม : หากเว็บไซต์แห่งหนึ่งได้คัดลอกพระไตรปิฎกและอรรถกถาเผยแพร่เป็นธรรมทาน โดยใช้พระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐ, ฉบับแปลไทยทั้งฉบับหลวงของกรมศาสนา และฉบับมหาจุฬาฯ รวมถึงอรรถกถาทั้งบาลี และแปลไทยของมหามกุฎฯ

๑.พระไตรปิฎกบาลีสยามรัฐและอรรถกถาบาลี เป็นของดั้งเดิมสามารถอ่าน, คัดลอก, ศึกษา และเผยแพร่เป็นธรรมทานได้ เพราะเป็นของดั้งเดิมที่มีประสงค์เผยแพร่อยู่แล้ว ไม่ผิดศีลและไม่เป็นหนี้สงฆ์ใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ต้องดูว่ามีการจดลิขสิทธิ์ไว้หรือไม่ ?

๒.พระไตรปิฎกแปลฉบับหลวงของกรมศาสนา หมดอายุความคุ้มครองลิขสิทธิ์ตามกฎหมายไทยคือ ๕๐ ปีแล้ว เพราะฉบับพิมพ์ครั้งแรกแบ่งเป็น ๘๐ เล่มออกสมัยกึ่งพุทธกาลหรือก่อนหน้านั้น ส่วนฉบับแบ่งเป็น ๔๕ เล่มออกราว ๆ พ.ศ.๒๕๑๔ หรือก่อนนั้น การอ่าน, คัดลอก, ศึกษา และเผยแพร่เป็นธรรมทาน ย่อมไม่ผิดศีลและไม่เป็นหนี้สงฆ์ใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าหมดความคุ้มครองก็ไม่ผิด

๓.พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปลไทยของมหาวิทยาลัยสงฆ์ทั้งสองนั้น ถ้าเว็บไซต์แห่งดังกล่าวไม่ได้ขออนุญาตมหาวิทยาลัยสงฆ์ทั้งสองก่อนเผยแพร่ ผู้อ่านที่ได้อ่านผ่านเว็บไซต์ดังกล่าวเป็นหนี้สงฆ์หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าว่ากันตามตรงก็ถือว่ามีส่วนของความผิดนั้นด้วย