[เถรี]

โดยเฉพาะในเรื่องของคาถาอาคมต่าง ๆ ที่เขาจำเป็นต้องให้มีจุดอ่อนอยู่ ก็เพื่อที่ว่าอย่างน้อย ๆ จะได้มีคนปราบได้ ไม่ใช่ชั่วไปสามโลก หาคนปราบไม่ได้ เหมือนหิรัณยกศิปุขอพรพระอิศวร ไม่ให้ตายกลางวัน ไม่ให้ตายกลางคืน ไม่ให้ตายในบ้าน ไม่ให้ตายนอกบ้าน ไม่ให้ตายในน้ำ ไม่ให้ตายบนบก ไม่ให้ตายด้วยอาวุธ ยุ่งไปหมด

แต่พระนารายณ์แก้ได้ครับ แปลงเป็นนรสิงห์ในปางนรสิงหาวตาร จับหิรัณยกศิปุไปยืนคร่อมธรณีประตูไว้ ไม่ใช่ในบ้าน แล้วก็ไม่ใช่นอกบ้าน รอจน ๖ โมงเย็นเป๊ง ก็ใช้กรงเล็บแหกอก ไม่ใช่กลางวัน ไม่ใช่กลางคืน ไม่ได้ใช้อาวุธ

คาถาบางอย่าง อย่างเช่นโองการมหาทมื่น ก็ระบุเอาไว้ชัด กันหอกข้อเงิน หอกข้อทอง หอกสัมฤทธิ์ กริชทองแดง ให้ยุ่งไปหมด แล้วคุณไปเจอหลวงพ่อรุ่ง วัดหนองสีนวลสิครับ ท่านฝังโลหะล้างอาถรรพ์เอาไว้ สามกษัตริย์ ๓ ชุด ๙ แห่ง คือ แน่จริงมึงกันให้ครบสิ..!

ดังนั้น..เรื่องพวกนี้จึงเป็นเรื่องที่กันและแก้ไปในตัว โดยเฉพาะวิชาการต่าง ๆ ถ้าเรามีความมั่นใจ เราก็สามารถที่จะรักษาตัวเองได้ กระผม/อาตมภาพเคยเจอมา มีโยมบางท่านยุงกัดไม่เข้า แล้วยุงก็ตายด้วย อันนั้นแสดงว่าประเภทแผ่กำลังใจมหาสะท้อนเอาไว้กับตัวเองเลย พระเราทำไม่ได้ เพราะว่าเท่ากับฆ่าสัตว์ บางท่านตัดผมไม่ได้ ผมเหนียวเป็นเส้นลวดเลย จะมีดโกน จะกรรไกรอะไร ก็หั่นไม่เข้าทั้งนั้น จนต้องไว้ผมยาวลากดินไปเลย ถ้าหากว่ามั่นใจตัวเองและถือขึ้นขนาดนั้น ก็จะอยู่ยงคงกระพันถึงขนาดชิ้นส่วนร่างกายมีดยังไม่ได้กินเลย

ฉะนั้น..วันนี้ที่พวกเราไปช่วยกันดับไฟป่า ก็ไม่ใช่ไปดับหรอก อย่างเก่งก็แค่กันไม่ให้เข้ามา แต่ปัญหาพวกนี้ ตราบใดที่คนเรายังไม่มีจิตสำนึกเพื่อส่วนรวม ก็ยังคงทำแบบเห็นแก่ตัวกันต่อไป คาดว่าเกรตา ธันเบิร์ก อีหนูที่อุตส่าห์เลิกเรียนเพื่อที่จะไปรณรงค์ป้องกันโลกร้อน รณรงค์จนเป็นคุณย่าคุณยายก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกันได้สำเร็จหรือเปล่า ?!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)