[เถรี]

ในเมื่อจอมกษัตริย์ทั้ง ๒ พระองค์ต่างเกิดมาบำเพ็ญบารมี กระผม/อาตมภาพขอยืนยันว่าพระมหากษัตริย์ไทยทุกพระองค์เป็นพระโพธิสัตว์ทั้งสิ้น เพียงแต่ว่าจะเลิกความปรารถนาในพระโพธิญาณหรือไม่ นั่นอีกเรื่องหนึ่ง ดังนั้น..พระมหากษัตริย์ทุกพระองค์จึงต้องสร้างบารมีมามาก ไม่เช่นนั้นแล้วก็ไม่ได้ขึ้นเป็นผู้นำหมู่ชน

คราวนี้อย่างที่มีบุคคลเรียกร้องกัน เกี่ยวกับการให้ยกเลิกกฎหมายที่คุ้มครองสถาบันพระมหากษัตริย์ อ้างความเป็นประชาธิปไตย โดยที่แกล้งโง่..! ไม่ได้แหกตาดูชาวบ้านว่าทุกประเทศที่มีสถาบันพระมหากษัตริย์ ล้วนแต่มีกฎหมายคุ้มครองทั้งนั้น โดยเฉพาะประเทศไทยของเรา ถ้าไม่ได้สถาบันพระมหากษัตริย์ที่เอาเลือดเนื้อและชีวิตเข้าแลกไว้ เราก็ไม่มีแผ่นดินจะอยู่..!

ท่านทั้งหลายลองนึกดูว่าช้างทรงของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชหลุดเดี่ยวไป ต้องบอกว่าตกอยู่กลางวงล้อมของพระมหาอุปราชา ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฝีมือข่มกันมาตั้งแต่สมัยที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชยังเป็นราชกุมารตัวประกันอยู่ที่หงสาวดี คาดว่าคงจะไม่รอดเหมือนกัน เพียงแต่ว่าฝีมือข่มกันอยู่อย่างชนิดคนละเกรด คนละระดับ จึงทำให้ทางพระมหาอุปราชนั้นเกรงกลัวในฝีมือของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช จึงเกณฑ์ผู้คนแต่งตัวและช้างทรงเหมือน ๆ กัน เพื่อไม่ให้แยกออกว่าพระมหาอุปราชองค์จริงคือใคร ?

แต่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชประกอบด้วยปัญญา ส่งเสียงท้าทายขึ้นก่อนว่า "เจ้าพี่..จะมัวแต่ยืนช้างนิ่งอยู่ใย ? จงออกมาลองฝีมือกันเพื่อให้เป็นที่เลื่องลือ เนื่องเพราะว่าหลังจากนี้ไปแล้ว การกระทำยุทธหัตถีอาจจะมีน้อยหรือไม่มีอีกเลย" ตรงจุดนี้ต้องบอกว่า จี้ไปถึงใจของสมเด็จพระมหาอุปราชา ทำให้เกิดขัตติยมานะ ความเป็นสายเลือดกษัตริย์ เมื่อถูกท้าทายก็ต้องรับคำ จึงไสช้างออกมารบกับสมเด็จพระนเรศวรมหาราช แล้วก็พลาด โดนฟันขาดสะพายแล่งคาคอช้าง..!

นั่นคือบุคคลที่สร้างบุญสร้างบารมีมาในระดับพร้อมที่จะเป็นพระมหากษัตริย์ เมื่อมีผู้มาท้าทายย่อมเกิดมานะ โดยเฉพาะขัตติยมานะ มานะของบุคคลที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขกษัตริย์ หรือว่าเป็นพระมหากษัตริย์ อีกฝ่ายท้าทายเฉพาะตัว จะให้คนอื่นออกไปรบแทนก็ไม่ได้ จะสั่งให้เขากลุ้มรุมทำร้ายก็ไม่ได้ ต่อให้รู้ว่าสู้ไม่ได้ก็ต้องลองกันก่อน ในเมื่อเป็นเช่นนั้น สมเด็จพระนเรศวรมหาราชจึงทรงใช้ทั้งฝีมือและปัญญา ในการช่วงชิงแผ่นดินมาให้ลูกหลานไทยได้อยู่อาศัยจนทุกวันนี้