[เถรี]

ดังนั้น..หลักธรรมในพระพุทธศาสนาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงมีชัดเจนอยู่แล้ว ตั้งแต่คิหิปฏิบัติ คือหลักการปฏิบัติของคฤหัสถ์หรือว่าฆราวาส บรรดาอุบาสกอุบาสิกาทั้งหลาย ตลอดจนกระทั่งหลักธรรมของพระภิกษุสามเณร แม่ชี ตลอดจนกระทั่งภิกษุณีซึ่งในทางเถรวาทไม่มีแล้ว ในเมื่อหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาเหมาะแก่ทุกสถานการณ์ จึงสำคัญอยู่ที่ว่าเราสามารถที่จะยกหลักธรรมทั้งหลายเหล่านั้น มาใช้ได้ทันเหตุการณ์และเหมาะสมกับกาลเทศะหรือไม่ ?

อีกประการหนึ่งที่สำคัญที่สุดซึ่งกระผม/อาตมภาพได้ย้ำให้กับในที่เสวนานั้นก็คือ การที่เราจะสงเคราะห์ต่อผู้ประสบภัยนั้น สิ่งสำคัญคือควรที่จะมีเครือข่าย อย่างเช่นว่าถ้าหากว่าผู้ประสบภัยอยู่สุดเหนือสุดใต้ ถ้าเราต้องเดินทางไปเองก็จะลำบากมาก แต่ถ้าเรามีเครือข่าย อย่างเช่นว่า สมัชชาหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ภาคเหนือ หรือว่า สมัชชาหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ภาคใต้ เราก็แค่ติดต่อไปให้เขาจัดการช่วยเหลือแทน โดยที่เราทำการโอนปัจจัยไปให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นดำเนินการ หน้าที่การงานในการสงเคราะห์ผู้อื่นก็จะเป็นไปโดยง่าย ถึงมือผู้ประสบภัยโดยสะดวก เราเองก็ไม่ต้องลงไปคลุกกับงานด้วยตนเองให้ยากลำบากไปทุกเรื่อง

ในเรื่องของเครือข่ายหรือว่าทีมงาน จึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะลืมไม่ได้ ในการทำงานสาธารณสงเคราะห์ โดยเฉพาะการสงเคราะห์ผู้ประสบภัยต่าง ๆ นั่นเอง

เมื่อถึงตอนช่วงท้าย จึงได้รับคำชมเชยจากผู้เข้าร่วมเสวนา และมอบหมายให้กระผม/อาตมภาพเป็นผู้นำในการปิดการเสวนา เมื่อไหว้พระ สวดมนต์เสร็จเรียบร้อย จึงได้ออกจากระบบซูมมีตติ้งออนไลน์ โดยที่ในส่วนที่ได้สงเคราะห์ไป ก็หวังว่าท่านผู้ทำงานวิจัยในเรื่องรูปแบบการช่วยเหลือผู้ประสบภัยในมุมมองของศาสนาพุทธเถรวาทและศาสนาคริสต์โปรเตสแตนต์ ซึ่งก็คือพระบุญสม ธมมฺวโรนั้น คงจะได้ประโยชน์ไปพอสมควร

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๔ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)