[เถรี]

ถ้าท่านทั้งหลายคิดในลักษณะอย่างนี้ ก็ต้องบอกว่าเป็นการคิดที่สั้นไปนิดหนึ่ง เพราะว่าในเรื่องของเด็กนักเรียนของเรานั้น การศึกษามักจะสู้ที่อื่นเขาไม่ได้อยู่แล้ว ระยะเวลาในการเรียน โดยเฉพาะเทอม ๒ นี้ก็จะมีน้อย เนื่องจากว่ามีวันหยุดหลายต่อหลายวันมาก ทำให้การเรียนการสอนอาจจะไม่ครบ ๒๐๐ ชั่วโมง ตามที่ทางกระทรวงได้กำหนดเอาไว้ แต่ว่าท่านทั้งหลายก็ใช้เวลาเรียนมาจัดงานวันเด็ก โดยที่บวกเป็นเวลาเรียนใน ๒๐๐ ชั่วโมงไปด้วย

ถ้าหากว่าเป็นไปในลักษณะนี้ จะให้การเรียนของเด็กนักเรียนของเรามีคุณภาพก็ย่อมเป็นไปไม่ได้ เหตุเพราะว่าเด็กของเรานั้น โดยทั่ว ๆ ไปแล้ว คุณภาพในการศึกษาก็ตกต่ำมาก โดยเฉพาะในเรื่องของคุณธรรมจริยธรรมต่าง ๆ ในปัจจุบันนี้เด็ก ๆ เวลาเจอผู้ใหญ่ ตลอดจนกระทั่งเจอพระภิกษุสงฆ์สามเณร จำนวนมากต่อมากด้วยกันที่ทำตัวไม่ถูก

แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้มีหน้าที่การงานอะไรที่จะไปขัดขวางไม่ให้ท่านทั้งหลายได้กระทำการแบบนี้ เพราะว่าเป็นเรื่องของผู้หลักผู้ใหญ่ในกระทรวงศึกษาธิการ ที่จะดำเนินการตามแต่ท่านเห็นว่าเหมาะสม กระผม/อาตมภาพเห็นสิ่งหนึ่งประการใดที่คิดว่าไม่น่าจะเหมาะจะสม ก็ต้องทักท้วงไปตามหน้าที่ของตนเอง ก็คืออยู่ในฐานะผู้นำชุมชน ได้แก่ความเป็นเจ้าอาวาส

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่จะทำให้เด็ก ๆ ในชุมชนของเราลดคุณภาพลง ลดศักยภาพลง ก็จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทักท้วง แต่ว่าท่านทั้งหลายจะฟังหรือว่าไม่ฟังก็แล้วแต่จะพิจารณา เนื่องเพราะว่าการบอกกล่าวในลักษณะสั่งสอนแบบนี้ บางท่านเอง นอกจากจะไม่เห็นประโยชน์ เพราะว่ากำลังใจมืดบอดมากแล้ว ก็ยังอาจจะเกิดความโกรธเคือง จนกระทั่งตั้งตนเป็นศัตรูไปเลยก็มี ดังนั้น..เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จึงเป็นเรื่องที่พูดไปแล้วก็ไม่คิดว่าจะมีผล แต่ว่าในส่วนของการสร้างศัตรูนั้น น่าจะมีตั้งแต่เริ่มพูดแล้ว..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๑๓ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)