[เถรี]

ถาม : คนที่บริกรรมไว ๆ และกำหนดความรู้สึกไป พอเผลอปุ๊บเขาจะสัปปะหงกเลย
ตอบ : สติขาด พอจิตเริ่มทรงตัวเป็นสมาธิอย่างหยาบ สติจะตามไม่ทัน ลักษณะเหมือนตกจากที่สูงวูบลงมา หรือเหมือนกับคนง่วง จะโงกไปทีหนึ่ง เพราะว่าสติขาด ตามอาการของสมาธิไม่ทัน

ถ้ารู้ตัวก็เริ่มต้นใหม่ เอาจิตจดจ่ออยู่กับลักษณะนั้นไปเรื่อย ๆ โดยจี้ให้ติดมากกว่าเดิม ถ้าอย่างนั้นจะไม่เป็น แต่ถ้าหากหลุดเมื่อไรเป็นทันที ลองซ้อมดู

สมัยก่อนมีอาจารย์ปถัมภ์ เรียนเมฆ ท่านใช้วิธีนึกถึงกงจักรหมุน ๆ แทน แล้วภาวนาว่าจักรเข้า ๆ ใช้ได้เหมือนกัน เพราะว่าสมาธิจดจ่ออยู่จุดเดียว ถ้าหากว่าคล่องตัวมาก ๆ เราสามารถทำพร้อมกันหลาย ๆ จุดในร่างกายได้ และชัดด้วย ถ้าหากถึงระดับนั้น จะเป็นพื้นฐานของกสิณควบกับสมาธิ ถ้าภาษาปฏิบัติเขาเรียกว่า กีฬาสมาธิ มีอะไรให้เล่น จะได้ไม่เบื่อ