[เถรี]

พอมาตอนหลัง เขารู้ว่ากระผม/อาตมภาพจ่ายเงินสดตลอดก็แย่งกันมา เพราะว่าสามารถเอาเงินไปหมุนเวียนก่อนได้ บอกว่าจะให้เครดิต สามารถค้างได้ ๓ เดือน ๖ เดือน กระผม/อาตมภาพบอกว่า "กูไม่ค้าง..เพราะมึงไม่เชื่อใจกูมาก่อน กูจะจ่ายสดเท่านั้น..!" น่าอิจฉาคนขายไหม ?

เพราะว่าอย่างร้านประเสริฐรุ่งเรืองค้าวัสดุก่อสร้างนั้น มีอยู่ปีหนึ่งนิมนต์กระผม/อาตมภาพไปเจิมรถพ่วง ๒ คัน ไอ้รถพ่วง ๒๒ ล้อนั่นแหละ มีหน้ามาบอกว่า "นี่เงินอาจารย์ล้วน ๆ นะครับ..ที่ผมสั่งซื้อมานี่" รถพ่วง ๒๒ ล้อ ๒ คัน เขาต้องค้าขายกับวัดท่าขนุนไปกี่ตัน ? แต่คราวนี้ไม่ว่าที่อื่นเขาจะอิจฉาร้านประเสริฐรุ่งเรืองค้าวัสดุก่อสร้างนั้นอย่างไรก็ตาม ก็ว่ากันไม่ได้ เพราะว่าเขาบริการดีมากจริง ๆ

อย่างตอนที่กระผม/อาตมภาพไปบูรณะวัดท่ามะขามรอบแรก สั่งสินค้าเขา เขาก็ให้รถวิ่งส่งตรงที่วัดท่ามะขามเลย ก็คือของอยู่ในตัวเมืองอยู่แล้ว วิ่งไปวัดท่ามะขามแค่ ๓ - ๔ กิโลเมตรแค่นั้น แล้วก็ส่งบิลมา ก็คือเขาช่วยทำงานทุกอย่างให้ เราไม่ต้องเสียเวลาสั่งเอง จะเอาอะไรก็บอกเขาได้ทันที

เรื่องพวกนี้..การค้าขายสำคัญที่สุดคือการบริการลูกค้า หลักการก็คือทำอย่างไรที่จะให้ลูกค้าอยากใช้บริการของเรา รวดเร็ว ได้รับสินค้า "ตรงปก" ราคามิตรภาพ หลักใหญ่ ๆ ก็มีอยู่ไม่เท่าไร แต่ว่าบางท่านก็เหมือนอย่างกับทำแก้บน ก็คือจะขายก็ได้ไม่ขายก็ได้ เพราะฉะนั้น..ถึงจะอยู่แค่หน้าวัด สั่งไป ๒ วันก็ยังไม่ได้ของ ก็เลยไม่รู้เหมือนกันว่าจะสั่งต่อไปทำไม ? นี่กระผม/อาตมภาพจะพูดเรื่องหนึ่ง กลายเป็นอีกเรื่องไปแล้วนะ..!

ฉะนั้น..ในเรื่องของการก่อสร้าง บางคนอย่างป้าสุรีย์ (นางสุรีย์ เสียมสกุล) ทำงานกับกระผม/อาตมภาพมาจะ ๒๐ ปีแล้ว ไม่ยอมไปไหนเลย ทำจนเกษียณคางานไปเลย ทุกวันนี้เกษียณแล้ว แต่ถ้าวัดท่าขนุนจะทำอะไร ป้าจะหาช่างมาช่วยทำให้