[เถรี]

ในส่วนนี้พวกเราทั้งหลายก็ต้องพยายามรักษากำลังใจของตนเอง ธรรมะส่วนไหนที่เหมาะสมกับกำลังใจของเราตอนนี้ ต้องตะเกียกตะกายทำไปให้เต็มที่ อย่าทำตัวเป็นคนโลภมาก อย่างโน้นก็ดี อย่างนี้ก็ใช่ แล้วก็กลายเป็น "ไอ้บ้าหอบฟาง" ก็คือศึกษาธรรมะเอาไว้เยอะมาก แต่ไม่ก่อประโยชน์ให้เกิดแก่ตนเองเลย

สำนักโน้นเราก็ไปเรียนมา สำนักนี้เราก็ไปปฏิบัติมา แต่หาสักสำนักหนึ่งที่หลักธรรม หลักคำสอนเป็นประโยชน์แก่ตัวเราเองไม่ได้เลย ยังคงโดนกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ไล่ตีอยู่เสมอ แล้วอย่างนั้นจะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากว่าหลักธรรมเหล่านั้นเราได้แค่รู้ แต่ไม่สามารถที่จะย่อยสลายเอาไปใช้งานจริงในการสู้กับกิเลสได้ ?

จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสังวรเอาไว้ว่า อะไรเกิดขึ้นให้หาความผิดของตนเองให้ได้ แล้วปรับปรุงแก้ไขไปเรื่อย ๆ ท้ายสุด ความผิดของเราก็จะน้อยลง และถ้าสามารถไม่ผิดได้เลย จะเป็นเรื่องที่ควรแก่การสรรเสริญเป็นอย่างยิ่ง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๑๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)