[เถรี]

กระผม/อาตมภาพขึ้นไปทำการตามขั้นตอนที่ได้รับการซักซ้อมเอาไว้ รับประทานปริญญาบัตรลงมาแล้ว ปรากฏว่ามีความผิดพลาด ปริญญาบัตรที่ได้รับมานั้นไม่ตรงกับของตนเอง เหตุเพราะว่ามีผู้เข้ารับ ๒ รายที่ไม่ได้มา

กระผม/อาตมภาพคำนวณเสร็จแล้วก็เดินเข้าไปหาท่านพระครูสุวรรณสรานุกิจ (นรินทร์ นรินฺโท ป.ธ.๔) เจ้าคณะอำเภอเมืองร้อยเอ็ด เจ้าอาวาสวัดสระทอง กราบเรียนว่า "รบกวนหลวงพ่อดูหน่อยครับ ผมมั่นใจว่าปริญญาบัตรของผมอยู่กับหลวงพ่ออย่างแน่นอน" หลวงพ่อพระครูสุวรรณสรานุกิจ ท่านพลิกขึ้นมาดูแล้วก็ร้องว่า "อ้าว..แล้วของผมล่ะ ?" กระผม/อาตมภาพจึงต้องรีบนำหลวงพ่อท่านกลับไปสู่ที่นั่ง กราบเรียนว่า "ใจเย็นครับหลวงพ่อ เดี๋ยวผมจะบอกเจ้าหน้าที่เขามาเปลี่ยนให้ แต่ว่าหลวงพ่อเอาของผมมาก่อนก็แล้วกันครับ"

หลังจากนั้นก็ได้แจ้งให้ทางเจ้าหน้าที่ทราบ ทำให้เกิดความวุ่นวายเล็ก ๆ ขึ้น เพราะว่าเจ้าหน้าที่ต้องรับปริญญาบัตรไปทั้งหมด แล้วก็เลือกใบที่ตรงกับรายชื่อมาถวายให้ทีละรูป ส่วนเกินของท่านที่ไม่ได้มาก็เก็บกลับไป ทำให้ทุกอย่างลงตัว

กระผม/อาตมภาพลาทุกท่านขอออกมาก่อน เพื่อที่จะเดินทางกลับยังที่พัก หลังจากที่รอจนกระทั่งคนขับรถมาถึง ปรากฏว่าพระเดชพระคุณท่านเจ้าพระคุณสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายกก็เสด็จกลับเช่นกัน ได้ยินว่ามอบหมายให้สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (สุชิน อคฺคชิโน) กรรมการมหาเถรสมาคม เลขานุการในองค์สมเด็จพระสังฆราชเป็นผู้มอบปริญญาบัตรต่อ

กระผม/อาตมภาพเมื่อเดินทางกลับถึงที่พัก ก็ได้ทำการลงนามในข้าวของต่าง ๆ ที่รับมาทุกชิ้น แล้วก็ส่งให้ไอ้ตัวเล็ก บอกว่า "เอาไปช่วยขายแพง ๆ ให้หลวงพ่อที..!"

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าการที่จะได้รับสิ่งของทั้งหลายเหล่านี้ ร้อยวันพันปีถึงจะมีสักครั้งหนึ่ง โดยเฉพาะชุดผ้าไหมสังเคราะห์นั้น กระผม/อาตมภาพทำการ "พินทุ" ทุกชิ้นก่อนที่จะนุ่งห่ม ลายพินทุประจำตัวของกระผม/อาตมภาพก็คือลายนะโมตาบอด หรือว่านะปฐมกัปนั่นเอง ดังนั้น..ท่านใดที่ต้องการข้าวของชิ้นไหน ก็ไปดูเอาในเว็บไซต์วัดท่าขนุน ว่าไอ้ตัวเล็กจะเอาไปลงให้ในกระทู้ใดบ้าง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๐ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)