หลังจากที่หลุดพ้นออกมาได้ก็เดินทางกลับมาสู่ทองผาภูมิ แล้วก็มุ่งลงไทรโยค เข้าตัวเมืองกาญจนบุรี หนีรถติดออกมาทางอำเภอพนมทวน เพราะว่าเป็นวันหยุดยาว คือวันที่ ๓-๔-๕ ธันวาคมต่อเนื่องกัน ทำให้บุคคลที่เดินทางท่องเที่ยวนั้น พากันกลับเข้ากรุงเทพฯ กันเป็นจำนวนมาก จึงทำให้การจราจรหนาแน่นมาก ไม่สามารถที่จะทำความเร็วได้เลย
กระผม/อาตมภาพมาถึงวัดสี่แยกเจริญพรประมาณ ๕ โมงเย็น ได้เข้าไปให้โอวาทต่อพระนวกะที่บวชถวายเป็นพระราชกุศล แด่พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ซึ่งจัดโดยท่านพระครูปฐมสาธุวัฒน์ เจ้าอาวาสวัดสี่แยกเจริญพร ทำการอุปสมบทหมู่จำนวน ๖๓ รูปด้วยกัน โดยทำการปลุกใจให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ตั้งหน้าตั้งตาถือศีลปฏิบัติธรรมให้ดี เพราะว่ามีเวลาในการบวชน้อย
แต่ว่าเวลาในการบวชน้อยไม่ได้หมายความว่าบุญกุศลของเราจะน้อย เพราะว่ากุศลผลบุญในการบวชนั้นมีมากมายมหาศาล สมมติว่าในชีวิตฆราวาส เรามีศีล ๕ เปรียบเหมือนกับมีเงินต้นทุนอยู่ ๕ ล้านบาท เมื่อเรามาบวช มีศีล ๒๒๗ เปรียบเหมือนกับมีเงิน ๒๒๗ ล้าน ถ้าหากว่านำไปลงทุนในสิ่งเดียวกัน แล้วได้กำไรขึ้นมา คนที่ลงทุน ๕ ล้านกับคนที่ลงทุน ๒๒๗ ล้าน ใครจะได้กำไรมากกว่ากัน ? ก็สามารถที่จะตอบได้ในทันที..!
ดังนั้น..พระใหม่ทั้งหลายที่บวชจึงอย่าคิดว่าตนเองมีเวลาน้อย ถ้าเราตั้งหน้าตั้งตาไหว้พระ สวดมนต์ เจริญพระกรรมฐาน ประกอบกิจการงานตามที่พระพี่เลี้ยงแนะนำ เราก็สามารถที่จะสั่งสมบุญกุศลจำนวนมากได้ เพราะว่าเรามีต้นทุน คือศีลพระนั่นเอง
เมื่อท่านทั้งหลายถึงพร้อมด้วยต้นทุน ถ้าอยู่ต่อก็สามารถเป็นกำลังให้กับพระพุทธศาสนา ถ้าสึกหาลาเพศออกไป บุญกุศลนี้ก็จะช่วยให้ท่านทั้งหลายมีความคล่องตัวในความเป็นอยู่มากกว่าคนอื่นเขา เพราะว่าการดำเนินชีวิตของเรานั้น ล้วนแต่ไปตามบุญตามบาปแต่เดิมที่เราได้สร้างมา แต่ว่าเราได้บุญจำนวนมหาศาลจากการบรรพชาอุปสมบท ไปถือศีล ปฏิบัติธรรม ซึ่งเป็นเรื่องที่กระทำได้ยากมาเสริม ทำให้เรามีต้นทุนเพิ่มขึ้นมหาศาล ดังนั้น..ถ้าไปทำมาหากิน ก็ย่อมมีความคล่องตัวมากกว่าคนอื่นเขา เป็นต้น
เมื่อจบการบรรยายแล้ว รับปัจจัยไทยธรรมจากพระครูเทพ กระผม/อาตมภาพก็ถวายเงินทั้งหมดคืนไป เพื่อให้ท่านนำไปใช้ในการดูแลพระนวกะ ซึ่งยังต้องบวชอยู่อีกหลายวัน แล้วตนเองก็เดินทางฝ่ารถติดไปสู่จุดหมายปลายทางของตน เพื่อเตรียมที่จะทำกิจกรรมในวันรุ่งขึ้นต่อไป
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-12-2022 เมื่อ 02:55
|