[สุธรรม]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ทองหยด

เพื่อนเป็นจิตเภทเกิดผิดปกติในด้านความคิด ความรู้ความคิดไม่ได้อยู่ในความจริง และมีพฤติกรรมทำลายการงาน ฐานะ และมีความหวาดระแวงให้ร้าย พิพาท ก่อความเดือดร้อนทั้งตนเองและญาติสนิทมิตรสหาย

จึงเกิดเป็นข้อสงสัย ขอกราบเรียนสอบถามดังนี้

๑. ศรัทธา​ต่อครูบาอาจารย์​มาก ชอบมาทำบุญ​ทำทาน ชอบเห็นหน้า ได้ยินเสียง ถึงขนาดคิดและลาออกจากงาน เพื่อย้ายมาอยู่ใกล้ ๆ สามารถกราบงามลงพื้นดินได้ แต่ไม่ค่อยรับคำสอนแนะนำด้านการปฏิบัติ​ ที่เกี่ยวกับลดกิเลส ลดทุกข์ มรรคผลนิพพาน แต่มุ่งเน้น สนใจ จดจำเฉพาะแต่ที่ถูกใจ ( ถูกกิเลสตัณหา​ )​ กรณี​แบบนี้ถือเป็นทิฐิมานะ ไม่ยอมลงให้ครูบา​อาจารย์​หรือไม่


๒. จากข้อ ๑. กิเลสตัณหา อุปทาน เป็นที่มาแห่งทุกข์​ จึงทำให้ไม่สามารถแก้ไขกำจัดทุกข์​ออกจากใจ ทุกข์​เก่ายังอยู่​ ทุกข์​ใหม่เข้ามาอีก เมื่อปฏิบัติภาวนาจึงใช้วิปัสนาญาณ​ไม่เป็น กำลังสมาธิจะไปเสริมสร้างกำลังให้กิเลส จะทำให้คิดปรุงแต่ง​มากเพิ่มความเครียดหรือไม่ ซึ่งกรณี​แบบนี้จะส่งผลต่อสารที่หลั่งในสมองกระตุ้นให้จิตใจกับสมองเกิดความคิดผิดปกติเพิ่ม จะเป็นปัจจัย​เร่งให้ป่วยหรือป่วยมากขึ้นได้หรือไม่

๓. การเป็นโรคจิตจะบรรลุธรรมเป็นพระอริยเจ้า​ได้หรือไม่ ถ้ากรรมเก่าจะต้องป่วยทางจิต ความเป็นพระอริยเจ้าจะทำให้พ้นจากกรรมนี้ไหม

๔. ถ้าสภาพจิตหลงมาก คิดหลงออกนอกความจริงไปไกลโพน ถ้าไม่คุยก็จะไม่ทราบ แต่ยังสามารถทำธุระเช่นคนปกติได้ เช่น ขับรถ ใช้อุปกรณ์​ต่าง ๆ พิมพ์​ข้อความถูกต้องได้ ไม่ว่าจะคอมพิวเตอร์ มือถือ แอปเคชั่นต่าง ๆ มีวิธีช่วยเหลือกับรักษาอย่างไรดี

๕. ถ้าเตรียม​เด็ก ๆ ให้รู้จัก ทาน ศีล ภาวนา กับวัดและครูบาอาจารย์​สุปะฏิปันโน จะเป็นวัคซีน​ป้องกันโรคจิตได้หรือไม่

๖. ยาวาสนาจินดามณี​พอจะช่วยได้หรือไม่

๗. การรู้เห็นกิเลสสภาพจิตของตัวเอง จะทำให้รู้ตัว สามารถป้องกันหรือแก้ไขโรคจิต​ได้หรือไม่

๘. ขอหลวงพ่อให้คำแนะนำวิธีป้องกันโรคจิตเภทต่าง ๆ ด้วย

กราบขอขมาและกราบ​ขอบพระคุณ​ค่ะ​