[ทองหยด]

เพื่อนเป็นจิตเภทเกิดผิดปกติในด้านความคิด ความรู้ความคิดไม่ได้อยู่ในความจริง และมีพฤติกรรมทำลายการงาน ฐานะ และมีความหวาดระแวงให้ร้าย พิพาท ก่อความเดือดร้อนทั้งตนเองและญาติสนิทมิตรสหาย

จึงเกิดเป็นข้อสงสัย ขอกราบเรียนสอบถามดังนี้

๑. ศรัทธาต่อครูบาอาจารย์มาก ชอบมาทำบุญทำทาน ชอบเห็นหน้า ได้ยินเสียง ถึงขนาดคิดและลาออกจากงาน เพื่อย้ายมาอยู่ใกล้ ๆ สามารถกราบงามลงพื้นดินได้ แต่ไม่ค่อยรับคำสอนแนะนำด้านการปฏิบัติ ที่เกี่ยวกับลดกิเลส ลดทุกข์ มรรคผลนิพพาน แต่มุ่งเน้น สนใจ จดจำเฉพาะแต่ที่ถูกใจ ( ถูกกิเลสตัณหา ) กรณีแบบนี้ถือเป็นทิฐิมานะ ไม่ยอมลงให้ครูบาอาจารย์หรือไม่


๒. จากข้อ ๑. กิเลสตัณหา อุปทาน เป็นที่มาแห่งทุกข์ จึงทำให้ไม่สามารถแก้ไขกำจัดทุกข์ออกจากใจ ทุกข์เก่ายังอยู่ ทุกข์ใหม่เข้ามาอีก เมื่อปฏิบัติภาวนาจึงใช้วิปัสนาญาณไม่เป็น กำลังสมาธิจะไปเสริมสร้างกำลังให้กิเลส จะทำให้คิดปรุงแต่งมากเพิ่มความเครียดหรือไม่ ซึ่งกรณีแบบนี้จะส่งผลต่อสารที่หลั่งในสมองกระตุ้นให้จิตใจกับสมองเกิดความคิดผิดปกติเพิ่ม จะเป็นปัจจัยเร่งให้ป่วยหรือป่วยมากขึ้นได้หรือไม่

๓. การเป็นโรคจิตจะบรรลุธรรมเป็นพระอริยเจ้าได้หรือไม่ ถ้ากรรมเก่าจะต้องป่วยทางจิต ความเป็นพระอริยเจ้าจะทำให้พ้นจากกรรมนี้ไหม

๔. ถ้าสภาพจิตหลงมาก คิดหลงออกนอกความจริงไปไกลโพ้น ถ้าไม่คุยก็จะไม่ทราบ แต่ยังสามารถทำธุระเช่นคนปกติได้ เช่น ขับรถ ใช้อุปกรณ์ต่าง ๆ พิมพ์ข้อความถูกต้องได้ ไม่ว่าจะคอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือถือ แอพพลิเคชั่นต่าง ๆ มีวิธีช่วยเหลือกับรักษาอย่างไรดี

๕. ถ้าเตรียมเด็ก ๆ ให้รู้จัก ทาน ศีล ภาวนา กับวัดและครูบาอาจารย์ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ จะเป็นวัคซีนป้องกันโรคจิตได้หรือไม่

๖. ยาวาสนาจินดามณีพอจะช่วยได้หรือไม่

๗. การรู้เห็นกิเลสสภาพจิตของตัวเอง จะทำให้รู้ตัว สามารถป้องกันหรือแก้ไขโรคจิตได้หรือไม่ คือตัวผู้ป่วยทางจิตมักจะไม่ยอมรับว่าสภาพจิตของตนไม่ปกติ พอใครแนะนำให้ไปพบแพทย์หรือพูดบอกความจริง ส่วนมากจะโกรธไม่พอใจ กรณีเพื่อน ณ ตอนนี้เขาหลงคิดไปว่าตนเองมีทิพจักขุญาณ รอบรู้เรื่องต่าง ๆ ที่คนธรรมดาไม่รู้ พอพวกเราจะช่วยเหลือด้วยวิธีพาตัวไปรักษา แต่เขากลับรู้ทัน หลบหลีกหนีพวกเราได้อีก จนอาการหนักขึ้นเรื่อย ๆ

๘. ขอหลวงพ่อให้คำแนะนำวิธีป้องกันโรคจิตเภทต่าง ๆ ด้วย

กราบขอขมาและกราบขอบพระคุณค่ะ