[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ มีลูกศิษย์ของพระอาจารย์พระมหาธวัชชัย กลฺยาโณ ป.ธ.๙ เจ้าคณะอำเภอพนมทวน เจ้าอาวาสวัดพังตรุ ซึ่งท่านอาจารย์พระมหาธวัชชัยนั้น ติดต่อมาล่วงหน้าว่าจะนำเหรียญมาให้กระผม/อาตมภาพช่วยจารเพิ่มราคาให้หน่อย ถามว่ามากเท่าไร ? ท่านบอกว่า "๑๙ เหรียญเท่านั้น" ปรากฏว่าพอมาถึงกลายเป็น ๒๐ ลัง..! แล้วก็มาแบบมือเปล่า กระทั่งดอกไม้ธูปเทียนอะไรก็ไม่มี กระผม/อาตมภาพจึงต้องให้กลับไป

อย่าลืมว่าการพุทธาภิเษกตามแบบสายของหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงนั้น พวกเรากราบขอบารมีพระช่วยสงเคราะห์เป็นปกติ แล้วพระพุทธเจ้าเป็นใคร ? คุณเล่นจะมามือเปล่า แล้วก็ไปสะกิด "ช่วยทำให้ผมหน่อย" อย่างนั้นหรือ ? แม้กระทั่งการจารแผ่นชนวน เพื่อที่จะหล่อพระหรือว่าสร้างวัตถุมงคล ก็ยังต้องมีดอกไม้ธูปเทียนหรือบายศรีมาเลย

แล้วนี่งานพุทธาภิเษกใหญ่ขนาดนั้น ถ้าไม่มีบายศรีใหญ่ครบชุด กระผม/อาตมภาพก็ไม่บังอาจทำหรอก เพราะว่าถ้าใช้กำลังตัวเองไปก็ได้หน่อยเดียวเท่านั้น เนื่องเพราะว่าจำกัดด้วยระยะเวลา อายุความเป็นมนุษย์นั้นน้อยนัก แต่ถ้าหากว่าปลุกเสกโดยขอบารมีพระ ท่านให้พรหมเทวดาช่วยรักษาวัตถุมงคลเหล่านั้น ซึ่งอายุของพรหมเทวดาท่านยาวนานมาก เราตายไปหลายรอบแล้วท่านเองก็ยังอยู่ ดังนั้น..เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะทำเล่น ๆ ก็ได้

อย่างที่กระผม/อาตมภาพเตือนไปหลายท่านแล้วว่า "พระพุทธเจ้าไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณ ถึงเวลานึกอยากทำรูปของท่านก็ทำ นึกอยากจะสร้างก็สร้าง..!"

ตัวอย่างชัดเจนที่สุดมีอยู่ ก็คือวัดแห่งหนึ่งที่อำเภอหนองปรือ จังหวัดกาญจนบุรีนี่เอง สร้างรูปสมเด็จองค์ปฐม ใหญ่มาก แต่เป็นการสร้างแบบที่รู้แค่ว่าสมเด็จองค์ปฐมท่านเป็นพระพุทธเจ้าที่มีคนศรัทธามาก ตั้งใจสร้างประมาณว่าเอาไว้ดึงคนเข้าวัด..!

ช่างปั้นก็เป็นช่างคนเดียวกับที่ปั้นพระให้วัดท่าขนุน ช่างหล่อก็เป็นช่างหล่อทีมเดียวกับที่หล่อพระให้วัดท่าขนุน แต่ปรากฏว่าของท่าน แค่ยกหุ่นพระพุทธรูปเพื่อที่จะไปหล่อที่วัดก็รอกขาด หุ่นตกกระแทกพื้น เสียหายหมด จนช่างปั้นต้องปั้นให้ใหม่..!