[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ บันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนหายไป ๓ วัน เพราะกระผม/อาตมภาพเข้ากรรมฐานอยู่ ช่วงที่เข้ากรรมฐาน อดอาหาร สภาพร่างกายจะปรับเอง ในร่างกายเมื่อปรับ ธาตุความร้อนในร่างกายขึ้นสูง เสียงจะแหบโดยอัตโนมัติ ก็เลยไม่สามารถที่จะบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนให้ทุกคนฟังในช่วงนั้นได้

ในช่วงที่ผ่านมาถึงวันกึ่งกลาง คือวันที่ ๙ ตุลาคม กระผม/อาตมภาพต้องไปงานทำบุญ ๑๐๐ ปีชาตกาล พระเดชพระคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (ปัญญา อินฺทปญฺญมหาเถร) อดีตเจ้าอาวาสวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๑๔ ในเมื่อเป็นฎีกาหลวงก็ต้องเอาพัดยศไปด้วย

คราวนี้การที่คนเราเข้ากรรมฐานทรงสมาธิอยู่ ถ้าหากว่าไม่มีความคล่องตัวจริง ๆ ส่วนใหญ่ก็จะนั่งแข็งทื่อไปเลย แต่ว่าเรื่องนี้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านฝึกฝนกระผม/อาตมภาพมา ต้องบอกว่า นอกจากความเข้มงวดของท่านแล้ว กระผม/อาตมภาพยังเป็นคนที่ไม่กลัวความลำบาก จึงพยายามฝึกทุกอย่างตามที่ท่านสอน ไม่ว่าจะเป็นการเข้าสมาธิตามลำดับชั้น สลับการเข้าสมาธิ หรือว่าการเข้าสมาธิแล้วทำงานไปด้วย

เมื่อมีความคล่องตัวตรงจุดนี้ ก็สามารถที่จะทำทุกอย่างในขณะที่อารมณ์ใจทรงตัวเท่ากับนั่งนิ่ง ๆ ได้ ซึ่งมีหลายคนที่รู้และพยายามที่จะดู แต่เลียนแบบไม่ได้ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าขาดการฝึกฝนมา

สมัยที่อยู่วัดท่าซุงกระผม/อาตมภาพก็พยายามสอนรุ่นน้องหลายต่อหลายคน แต่ว่าไม่ประสบความสำเร็จ เพราะว่าความพยายามไม่พอ ถ้าถามว่าพยายามเท่าไรถึงจะพอ ? ให้ดูตัวอย่างกระผม/อาตมภาพเองก็แล้วกัน แค่ปฐมฌานอย่างเดียวใช้เวลาฝึกอยู่ ๓ ปี..! นั่นขนาดทุ่มเทแบบหัวไม่วางหางไม่เว้น ถ้าเป็นคนอื่นก็เลิกกันหมดแล้ว

ยิ่งถ้าเป็นพวกท่านทั้งหลายก็ไม่ต้องหวังเลย แค่ลุกขึ้นมาทำวัตรเช้าก็มาไม่ทันแล้ว ไอ้ที่เหลือจะไปทำอะไรได้ ? เพราะว่ากำลังใจไม่ได้จดจ่ออยู่กับความดี ปล่อยให้กิเลสครอบงำ เอาความสบาย นอนเพลิน นี่ขนาดกระผม/อาตมภาพสั่งให้เปิดเสียงระฆังปลุกตั้งแต่ตี ๓ ครึ่ง ตี ๔ เริ่มเจริญพระกรรมฐาน ต่อด้วยทำวัตรเช้าแต่มาไม่ทัน มาตอนทำวัตรใกล้จะเสร็จ แล้วถ้าไม่มีเสียงระฆังปลุก พวกท่านจะตื่นกันไหม ? ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่า ถ้าเราเองอยู่ต่อไป จะมีความหวังหรือความเจริญก้าวหน้าในพระศาสนาหรือไม่ ?