[ทัศนะ]

ในอดีตผู้ใหญ่เคยซื้อของชิ้นหนึ่งให้ (มีลักษณะเป็นการมอบให้โดยเสน่หา) ปัจจุบันของชิ้นนั้นมีมูลค่าเพิ่มขึ้น หายาก และเป็นที่ต้องการในตลาด ผู้ใหญ่คนนั้นมาทวงถามของชิ้นนั้นจากเราและขอให้เรามอบให้ (กึ่งบังคับ) เราได้โกหกว่าเราไม่มีของชิ้นนั้นแล้วและได้ปฏิเสธไปเพราะไม่อยากคืนให้

มีความกังวลเรื่องของที่เขาเคยซื้อให้เรา หากว่าเจ้าของเดิมมีความคิดที่ว่าจะทวงของคืนจากเราเมื่อไรก็ได้ เหมือนตั้งใจใช้เราเป็นตู้ฝากของโดยไม่บอกกล่าว แสดงว่าอาจไม่ได้เต็มใจมอบให้โดยสมบูรณ์

ในกรณีนี้ถ้าไม่นับเรื่องกรรมที่เราโกหก จะถือว่าของชิ้นนั้นเป็นของเราโดยชอบธรรมหรือไม่ครับ ?