[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพได้เดินทางไปยังวัดไร่แตงทอง หมู่ที่ ๑๕ ตำบลทุ่งลูกนก อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม เพื่อร่วมบำเพ็ญกุศลในงานทำบุญครบรอบ ๑๐๐ วันของท่านอาจารย์สายชล จิตฺตกาโร (พระครูปฐมจินดากร) อดีตเจ้าอาวาสวัดไร่แตงทอง อดีตเจ้าคณะตำบลทุ่งลูกนก

ท่านอาจารย์สายชลเป็นเพื่อนร่วมรุ่นของกระผม/อาตมภาพ เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ปริญญาตรี สาขาพระพุทธศาสนา ปริญญาโท สาขาการจัดการเชิงพุทธ แล้วท่านก็ขอหยุดเรียนแต่เพียงเท่านั้น เพื่อเอาเวลาไปพัฒนาวัดในส่วนที่ท่านตั้งใจเอาไว้ ก็คือว่าจะซื้อที่ดินรอบวัดเพิ่มขึ้นจนกว่าจะได้ในจำนวนที่พอใจ พร้อมกับหล่อรูปพระศรีอริยเมตไตรยหน้าตัก ๗๐ ศอก พร้อมกับสร้างวิหารถวาย และหล่อรูปพระอสีติมหาสาวกปีละ ๑ องค์ จนกว่าจะครบ ๘๐ องค์ แต่ว่าท่านมาป่วยด้วยโรคมะเร็งเสียก่อน แล้วก็เสียชีวิตลงก่อนวัยอันควร

ท่านอาจารย์สายชลเป็นนักปฏิบัติธรรมที่กระผม/อาตมภาพให้ความเชื่อมั่นที่สุดรูปหนึ่ง ท่านเคยปฏิบัติไปจนถึงระดับที่กำลังใจจะตัดทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ว่ามาฉุกใจคิดว่า ถ้าหากว่าท่านทิ้งทุกคนไปเลย บริษัทบริวารที่ติดตามกันมานับกัปกัลป์อนันตชาติก็จะขาดผู้นำ ท่านจึงได้ยั้งกำลังใจที่จะก้าวเข้าสู่ความเป็นพระอริยเจ้าเข้าไว้ แล้วก็บำเพ็ญบารมีในฐานะพระโพธิสัตว์ของท่านต่อไป

ดังนั้น...ในเรื่องของสุคติจึงเป็นเรื่องปกติของพระโพธิสัตว์ที่มีกำลังใจสูงมากอย่างท่าน ซึ่งเพื่อนฝูงหลายท่านของกระผม/อาตมภาพก็ล้วนแล้วแต่มาสายพระโพธิสัตว์ทั้งสิ้น อย่างเช่นท่านพระครูไพโรจน์ภัทรคุณ เจ้าอาวาสวัดสระพัง เจ้าคณะตำบลดอนข่อย เป็นต้น

บรรดาท่านทั้งหลายเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ถือเอาความสุขของส่วนรวมมากกว่าความสุขส่วนตัว ทำอะไรทุกอย่างก็เพื่อคนอื่นอยู่เสมอ จึงทำให้ท่านทั้งหลายเหล่านี้ ส่วนใหญ่แล้วต้องเหน็ดเหนื่อยกับภาระหน้าที่การงานต่าง ๆ ที่ถาโถมเข้ามาเป็นจำนวนมากต่อมากด้วยกัน