แล้วกำหนดดูลมหายใจเข้าออกของเรา..
ถ้ายังมีลมหายใจเข้าออก ตามดูลมพร้อมกับภาพพระ
ถ้าลมหายใจเบาลง กำหนดรู้ว่าลมหายใจเบาลง
ถ้าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป ให้กำหนดรู้ว่าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป..
เอาจิตจดจ่ออยู่กับภาพพระนี้เท่านั้น
สำหรับท่านที่ต้องการพิจารณาในวิปัสสนาญาณ ก็ยกเอาร่างกายของเราขึ้นมาเป็นตัวพิจารณา ดูว่าร่างกายของเราไม่เที่ยงอย่างไร เป็นทุกข์อย่างไร เป็นเพียงธาตุ ๔ ดิน น้ำ ไฟ ลม ประกอบขึ้นชั่วคราวให้เราอาศัยอยู่เท่านั้น
ถ้ารู้สึกว่าภาพพระหรือการกำหนดพิจารณาไม่ชัดเจน ก็กลับมาหาลมหายใจเข้าออกใหม่ เมื่อภาพพระสว่างไสวชัดเจนแล้วค่อยกำหนดพิจารณาต่อไป หรือใครจะถนัดในการรักษาภาพพระสว่างไสวนิ่งอยู่อย่างเดียวก็ได้
ให้กำหนดใจทำอย่างนี้ต่อไป จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา
|