[เถรี]

เรื่องต่อไปก็คือว่า ท่านทั้งหลายก็น่าจะได้เห็นแล้วว่าบาดแผลของกระผม/อาตมภาพเป็นอย่างไร ความจริงน่าจะเย็บมากกว่า ๕ เข็ม แต่คราวนี้โควต้ามีแค่นั้น ในเมื่อโควต้ามีแค่นั้น ต่อให้แผลใหญ่กว่านี้ ท้าวมหาราชท่านก็ต้องทำตามคำสัญญา ก็คือเย็บไม่เกิน ๕ เข็ม ท่านก็หาวิธีของท่านจนได้..!

ตรงนี้ไม่กล่าวถึง ที่กล่าวถึงก็คือว่า ตัวกระผม/อาตมภาพเอง นอกจากพกวัตถุมงคลเต็มตัวแล้ว ยังภาวนาจับภาพพระเป็นปกติ ยังบาดเจ็บขนาดนี้เลยหรือ ? ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจคำหนึ่งที่ว่า "อิทธิฤทธิ์แพ้บุญฤทธิ์ บุญฤทธิ์แพ้กรรมวิบาก" ถ้าถึงเวลาวิบากกรรมเข้ามา แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังต้องยอมรับ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น วัตถุมงคลก็แค่ผ่อนเรื่องหนักให้เบา แล้วก็ทำเรื่องเบาให้หาย เพียงแต่กระผม/อาตมภาพไม่คิดว่าจะมาในมุมนี้

เรื่องที่ไม่ได้บอกให้พวกท่านตกใจก็คือว่า "วีซ่าหมดอายุ" แล้ว โดนแค่นี้นับว่าเบามาก ในเมื่อวีซ่าหมดอายุแล้วโดนแค่นี้ ก็ถือว่าเรื่องใหญ่เทียมฟ้าลดลงมาเหลือแค่ยอดหญ้า ยังพอรับได้อยู่

เรื่องของวัตถุมงคล เราต้องเข้าใจว่า ถ้าเป็นสายของหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านไม่กันนอกข้อให้ นอกข้อมือข้อเท้าออกมานี่ โดนเมื่อไรก็ไปเมื่อนั้น ถ้าพวกท่านรู้จักสังเกต หลายปีที่อยู่ด้วยกันจะเห็นว่า ถ้ากระผม/อาตมภาพจะได้รับบาดแผลก็คือนอกข้อมือข้อเท้าทั้งหมด ส่วนอื่นไม่ได้รับประทานหรอก..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้น พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านบอกว่า ลูกศิษย์ของท่านส่วนใหญ่มาสายพุทธภูมิ กำลังใจล้นเกินกว่าชาวบ้านเขา ถ้าไม่ให้มีจุดอ่อนไว้บ้าง เดี๋ยวจะกลายเป็นโจรกันหมด ก็เลยกลายเป็นเรื่องที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก โดนแล้วโดนอีกทุกครั้งก็นอกข้อทั้งหมด เขาก็ต้องหาทางเอาของเขาจนได้..!

เพียงแต่ว่าของพวกเราเอง อย่าได้คลายกำลังใจลง โดยไปคิดสงสัยว่า ทำไมวัตถุมงคลช่วยไม่ได้ ? ทำไมบารมีพระช่วยไม่ได้ ? ถ้าสงสัยแบบนั้น ครั้งต่อไปอาจจะถึงตาย เพราะกำลังใจไม่มั่นคงแล้ว..!