[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๓๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพเหมือนอย่างกับไม่มีงาน แต่ความจริงก็คือดำเนินการล้างอ่างเก็บน้ำสำรอง เพื่อที่จะเปลี่ยนถ่ายน้ำใหม่ลงไป ใช้เวลาเปิดน้ำเก่าทิ้งไป ๗ ชั่วโมงกว่า แต่ว่าตอนที่เปิดน้ำใหม่ลงไปน่าจะใช้เวลาถึง ๒ วันครึ่ง เพราะว่าตอนเปิดทิ้งท่อ ๑๐ นิ้ว ตอนใส่ลงไปเป็นท่อนิ้วเดียว..!

หลายท่านอาจจะเห็นว่ากระผม/อาตมภาพบ้าเรื่องนี้มา ๒ ปีแล้ว พร้อมกับได้เตือนทุกท่านไปแล้วด้วย แต่ว่าพวกเราถ้าไฟไหม้มาไม่ถึงก้น ก็ไม่รู้สึกรู้สาอะไร เรื่องที่เตือนไปก็คือว่า น้ำจะท่วมในที่ไม่ควรท่วมและจะแล้งในที่ไม่ควรแล้ง ที่ต้องทำอ่างเก็บน้ำสำรองไว้ ก็เพื่อว่าอย่างน้อย ๆ ถ้าหากว่าน้ำแล้งมากจนกระทั่งขาดแคลน ทางวัดก็ยังมีสำรองใช้อยู่ประมาณ ๒๐ วัน คงพอที่จะขยับขยายหาส่วนอื่นมาทดแทนกันได้

ญาติโยมจำนวนมากก็ได้ยินที่กระผม/อาตมภาพบอกว่า ให้หาภาชนะสำรองเก็บน้ำไว้บ้าง แต่ก็มีน้อยคนที่จะทำ โดยเฉพาะช่วงนี้ก็คงเห็นว่าน้ำท่วม แต่โปรดระวัง น้ำท่วมในที่ไม่ควรท่วมและแล้งในที่ไม่ควรแล้ง นี่เป็นเรื่องที่เดือดร้อนง่ายที่สุด เพราะว่าคนมักจะนึกไม่ถึงกัน ก็ถือว่ามาเขย่าขวดด้วยการกระทำ ก็คือเตือนพวกเราอีกรอบหนึ่ง

ในโลกยุคปัจจุบันนี้ คนเก่งไม่แน่ว่าจะอยู่รอด คนที่ปรับตัวเร็วถึงจะอยู่รอดได้ กระผม/อาตมภาพยังไม่ถือว่าเป็นคนเก่ง เพราะว่าในชีวิตเจอคนเก่งกว่ามามากต่อมาก แต่ว่าอะไรที่พระ หรือว่าพรหม หรือว่าเทวดา ครูบาอาจารย์ท่านบอก ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรง กระผม/อาตมภาพจะทำตามเสมอ

ตั้งแต่สมัยที่อยู่เกาะพระฤๅษี พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านบอกให้เก็บทองคำสำรองไว้เป็นกองทุนของวัด ๕๐๐ บาท กระผมทำไม่สำเร็จ สมัยนั้นทองคำบาทหนึ่ง ๔,๒๕๐ บาท กระผมทยอยเก็บได้แค่ ๖๓ บาท แล้วก็โดนไอ้ทิดชาติชายที่ตอนนั้นบวชอยู่เอาไปหล่อพระกับวัดท่าซุงไปเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นเรื่องเดียวที่ครูบาอาจารย์สั่งแล้วทำไม่สำเร็จ ไม่อย่างนั้นท่านลองคิดดูว่าจากบาทละ ๔,๒๕๐ แล้วปัจจุบันนี้ บาทหนึ่งเกือบ ๓๐,๐๐๐ บาท ต่างกันแค่ไหน ? บางเรื่องไม่มีวี่แววให้เห็นว่าจะเกิดขึ้น ถ้ากระผม/อาตมภาพพูดไปก่อนก็ลำบาก