อีกส่วนหนึ่งก็คือ เมื่อได้เดินทางไปในพิธีสืบชะตาต่ออายุครูบาอาจารย์ครั้งนี้ บางสิ่งบางอย่างที่ได้พบในสถานที่นั้นก็ควรที่จะกล่าวถึงด้วย อย่างเช่นว่ากิจกรรมบางอย่าง เราอาจจะเป็นผู้ที่อยากเข้าร่วมงานไปเสียทุกเรื่อง ลักษณะรู้สึกว่าอยากที่จะร่วมงาน แต่ไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่เราอยากนั้น บางทีเป็นการแสดงออกซึ่งกิเลสในใจของเรา
อย่างเช่นที่วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ อันดับแรกเลยก็คือมีการบวงสรวง ขอบารมีพระท่านสงเคราะห์ที่บริเวณเยื้อง ๆ กับหน้าอุโบสถ หลังจากนั้นก็เป็นการพุทธาภิเษกวัตถุมงคลภายในอุโบสถ แล้วมาหล่อสมเด็จพระพุทธสมณโคดมที่มณฑลพิธีข้างอุโบสถ หลังจากนั้นจึงเป็นการสืบชะตาต่ออายุให้กับตุ๊พ่อสิงห์ (พระอธิการสิงห์ วิสุทฺโธ) เจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ในศาลาการเปรียญ
ถ้าหากว่าเป็นบุคคลที่ทำงาน จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องเสียสละ ไม่ใช่ว่าเราอยากจะร่วมงานไปเสียทุกเรื่องทุกที่ ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะไม่มีใครดูแลสถานที่อื่น โดยเฉพาะถ้าหากว่าไม่ได้เตรียมการไว้ ก็จะได้มีผู้ช่วยดูแลเตรียมการ ถ้าหากว่าเตรียมพร้อมไว้แล้ว ก็มีผู้ช่วยเฝ้าดูแลสถานที่ เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายขึ้นจากบุคคลที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์
โดยเฉพาะฝ่ายที่ดูแลการจราจรก็ดี ฝ่ายที่ดูแลเรื่องอาหารการกิน ตลอดจนกระทั่งโรงทานก็ตาม เราไม่สามารถที่จะไปร่วมงานได้เลย เพราะว่าหน้าที่ในความรับผิดชอบไม่ได้อยู่ตรงนั้น ถ้าหากว่ายังคิดว่าตนเองต้องเสนอหน้าไปทุกเรื่อง กรุณาอย่ารับอาสาทำงานแบบนี้ เพราะว่าเมื่อเราทิ้งงานไปเพื่อที่จะร่วมงานในส่วนที่เราคิดว่าสำคัญ ก็จะทำให้งานในส่วนรับผิดชอบของเราเกิดความผิดพลาด และอาจจะเสียหายใหญ่หลวงขึ้นมาได้
ดังนั้น...ทุกท่านจะเห็นว่าการทำงานนั้น เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเสียสละ การที่เราจะเสียสละได้นั้น ต้องประกอบไปด้วยน้ำใจอันยิ่งใหญ่ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตัว โดยเฉพาะการทำเป็นบุญเป็นกุศล ทำเพื่อเป็นพุทธบูชา ธัมมบูชา สังฆบูชา ทำเพื่อครูบาอาจารย์ของเรา
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-08-2022 เมื่อ 01:58
|