[วาโยรัตนะ]

มงคลที่ ๓
ปูชา จ ปูชนียานํ (การบูชาบุคคลที่ควรบูชา)

การบูชา คือการแสดงความเคารพบุคคลที่เรานับถือ ยกย่อง เลื่อมใสในบุคคลคนนั้น ซึ่งการบูชาแบ่งออกเป็น ๒ อย่างคือ
๑. อามิสบูชา คือการบูชาด้วยสิ่งของเช่น การนำเงินให้พ่อแม่ไว้ใช้จ่าย หรือมอบทรัพย์สินให้พ่อแม่หรือการนำดอกไม้ ธูปเทียนไปบูชาพระก็ถือเป็นอามิสบูชาเป็นต้น
๒.ปฏิบัติบูชา คือการบูชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนา การฝึกจิตให้ไม่ฟุ้งซ่าน เห็นความจริงในความเป็นไปของโลกเป็นต้น

บุคคลที่ควรบูชา มีดังนี้คือ
๑.พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพระพุทธเจ้า
๒.พระสงฆ์
๓.พระมหากษัตริย์ผู้ตั้งอยู่ในทศพิศราชธรรม
๔.บิดามารดาและผู้มีพระคุณ
๕.ครูอาจารย์ ที่มีความรู้ดี มีความสามารถและประพฤติดี
๖.อุปัชฌาย์หรือผู้บังคับบัญชาที่มีความประพฤติดี ตั้งอยู่ในธรรม

สำหรับเรื่องนี้เรามีตัวอย่างและแบบอย่าง ก็คือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเล็ก ท่านนำผมและทิดโมช นั่งรถจากวัดท่าขนุนทองผาภูมิไปวัดท่าซุง เพื่อไปกราบพระศพของพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษี ท่านบอกว่า "คนอื่นเขาอาจจะไม่ทำ แต่ผมทำ เพราะผมถือเป็นเรื่องที่สำคัญคือต้องมากราบรายงานพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษี ว่าปีนี้มีพระอยู่ร่วมพรรษากี่รูป" แล้วก็เดินทางกลับวัดท่าขนุน รวมระยะทางกว่าเจ็ดร้อยกิโลเมตร แค่นั่งรถเดินทางไปกลับก็เหนื่อยแล้ว และสิ่งที่เราเห็นอยู่เป็นประจำทุกเดือนคือ การทำบุญถวายหลวงปู่สาย ตลอดจนครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ที่หลวงพ่อเคยปรนนิบัติรับใช้ อย่างที่เรา ๆ ท่านได้รับฟังเรื่องราวจากหลวงพ่อและที่ท่านได้สั่งสอนพวกเราเสมอมา

ควรบูชา ไตรรัตน์ ขัตติเยศร์
ผู้วิเศษ ก่อเกื้อ เหนือเกศา
ครูอาจารย์ เจดีย์ ที่สักการ์
ด้วยบุปผา ปฏิบัติ สวัสดิ์การ