[เถรี]

แต่ว่าในช่วงการเดินทางออกมานี้ เนื่องจากว่ากระผม/อาตมภาพมีความจำค่อนข้างดี ไปสถานที่ไหนครั้งแรก ก็จะจำทางได้ประมาณ ๘๐ เปอร์เซ็นต์แล้ว จึงวิ่งไปถึงวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ ตอนประมาณ ๙ โมงครึ่ง ซึ่งทางคณะครูบาอาจารย์และนิสิต ทั้งพระภิกษุสามเณรและฆราวาส เริ่มพิธีไหว้ครูพอดิบพอดี จึงได้ขึ้นไปนั่งร่วมงานกับเขาได้ทันเวลา

เมื่อพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี รักษาการผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ รับการไหว้ครูและให้โอวาทแล้ว ก็ต่อด้วยท่านพระครูสิริกาญจนาภิรักษ์, ดร. รองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ ซึ่งท่านเป็นพระด็อกเตอร์รูปแรกของจังหวัดกาญจนบุรี เมื่อท่านให้โอวาทเสร็จก็ถึงคิวของกระผม/อาตมภาพ ที่เคยดำรงตำแหน่งรักษาการรองผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร แต่ว่าได้ลาออกมาหลายเดือนแล้ว จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้รับการอนุมัติ

การให้โอวาทในครั้งนี้ก็ได้ตักเตือนไปว่า เรื่องของการไหว้ครู ควรที่จะดูแบบธรรมเนียมโบราณด้วยว่า เรานิยมไหว้ครูกันในวันพฤหัสบดีที่สองของเดือนมิถุนายน และขณะเดียวกัน การปฐมนิเทศนิสิตใหม่นั้นก็ควรจะทำในช่วงเปิดเทอมใหม่ ไม่ใช่มาทำหลังจากที่เรียนไปแล้ว ๒ เดือนกว่า ๓ เดือนในลักษณะแบบนี้

อีกส่วนหนึ่งก็คือ ขอให้นิสิตฝ่ายบรรพชิต ทั้งพระภิกษุและสามเณร ระลึกถึงสมณสัญญา ก็คือความเป็นพระเป็นเณรของเรา ไม่ใช่ว่าพอเห็นนิสิตผู้หญิงหน้าตาดี ๆ ก็แถเข้าไปจีบ ซึ่งมีแต่จะพาให้ตนเองเดือดร้อน ต้องอาบัติหนักโดยใช่เหตุ..!

โดยเฉพาะการศึกษาหาความรู้นั้น ให้ทุกท่านทุ่มเทอย่างเต็มที่เหมือนกับกระผม/อาตมภาพที่ได้ทำให้ดูมาโดยตลอดว่า ถ้าหากเป็นวันที่มีการเรียนการสอน กระผม/อาตมภาพจะไม่รับกิจนิมนต์ที่ใดเลย ทุ่มเทให้กับการเรียนการสอนมาตลอด ตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ นับเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ทุกครั้งนิสิตก็จะเห็นพระครูวิลาศกาญจนธรรมไปนั่งรออยู่ในห้อง แม้ว่านิสิตที่มาถึงท่านแรกก็ยังเข้าห้องทีหลังเสมอ