[เถรี]

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ถ้ารู้จักสังเกต ก็อาจจะบอกอะไรเราได้เหมือนกัน เนื่องเพราะว่าบางคนก็ไม่เข้าใจว่านิมิตกับความฝันนั้นต่างกันอย่างไร นิมิตนั้นมักจะมาแบบไม่มีหัวไม่มีท้าย ปรากฏขึ้นมาให้เห็นเฉย ๆ รับรู้หรือไม่รับรู้ก็มาให้เห็น หลังจากนั้นแล้วก็จะหายไป แต่ว่าความฝันนั้น เรามักจะเห็นเป็นเรื่องเป็นราว รู้สึกเหมือนกับเรากำลังดำเนินชีวิตจริงอยู่ในปัจจุบัน

ดังนั้น...นักปฏิบัติทั้งหลาย ถ้าสามารถแยกออกได้ บางส่วนก็มีประโยชน์ อย่างเช่น ถ้าหากว่ากระผม/อาตมภาพฝันว่าจับปลาได้เมื่อไร ก็จะได้เงินทุกครั้ง มีอยู่ครั้งหนึ่งฝันว่าจับปลาได้เป็นลำเรือ แล้วก็มีโยมถวายเงินเป็นล้านเลย ซึ่งในลักษณะอย่างนี้เป็นนิมิตของใครของมัน แต่จะได้มากหรือได้น้อย ก็อยู่ในจำนวนปลาที่จับได้

แต่ถ้ากระผม/อาตมภาพฝันว่าตัวเองลงเล่นน้ำ หรือว่าแช่อยู่ในน้ำ ก็เป็นอันว่า ตื่นขึ้นมาเมื่อไรก็ป่วยหนักเมื่อนั้น..!

อีกเรื่องหนึ่งเป็นนิมิตที่กระผม/อาตมภาพใช้เวลาถึง ๓๐ กว่าปี จึงได้พบเจอสถานที่นั้น ก็คือตั้งแต่ตอนเด็ก ถ้าฝันว่าสู้ศัตรูไม่ได้แล้วต้องหลบหนี ก็จะหลบหนีไปยังสถานที่หนึ่ง ซึ่งเมื่อไปถึงตรงนั้นแล้ว จะมีน้ำตกไหลลงมา กระผม/อาตมภาพจะต้องปีนทวนกระแสน้ำตกขึ้นไป เมื่ออ้อมไปทางด้านหลังน้ำตกที่เป็นเนินเขา ก็จะมีต้นไม้ โดยเฉพาะมีกอไผ่ด้วย กระผม/อาตมภาพสามารถที่จะปีนไต่ลงไปได้อย่างสะดวก แล้วก็หลบซ่อนในสถานที่นั้นแบบคล่องแคล่วและชำนาญมาก เหมือนกับเคยมาครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกครั้งก็สามารถที่จะหลบพ้นจากเงื้อมมือศัตรูได้อย่างปลอดภัย

หลังจากนั้น ๓๐ กว่าปี ก็มาพบสถานที่นั้นว่าอยู่ที่วนอุทยานพุม่วง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี เมื่อได้เข้าไปยังสถานที่นั้น ตอนแรกก็สะดุดใจว่า เอ๊ะ...รู้สึกว่าพื้นที่จะคุ้นเคย แต่ว่าไม่มีน้ำตก จึงได้ถามเจ้าหน้าที่อุทยานที่นำทางว่า ตรงหน้าผานี้เคยมีน้ำตกหรือไม่ ? เจ้าหน้าที่บอกว่าระยะนี้น้ำตกจะมีเฉพาะช่วงหน้าฝนเท่านั้น ก่อนหน้านี้ก็เคยมีอยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อป่าโดนทำลายไปมาก น้ำมีน้อยลง ก็จะมีเฉพาะช่วงหน้าฝนที่ฝนตกหนักเท่านั้น

กระผม/อาตมภาพจึงหาข้ออ้างว่าจะเข้าส้วมสักหน่อย แล้วลองปีนหลบไปด้านหลังดู ทุกสิ่งทุกอย่างก็ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนว่า เหมือนกับที่ได้รับนิมิตมาตลอด ๓๐ กว่าปีทุกประการ