[เถรี]

ถาม : บริวารสองแสนคน..! นึกว่าไปออกรบ
ตอบ : อย่าลืมว่ากองเกวียนสินค้าเศรษฐีสมัยก่อน ก็คือกองทัพดี ๆ นี่เอง ต้องไปค้าขายต่างบ้านต่างเมือง จึงต้องมีกองกำลังส่วนตัวเพื่อป้องกันโจรผู้ร้าย

เมื่อธนัญชัยเศรษฐีไปยังแคว้นโกศล พระเจ้าปเสนทิโกศลเสด็จไปรับเองเลยนะ ให้เกียรติมาก เพราะรู้ว่าจะมาสร้างความเจริญให้ประเทศตัวเอง แต่ธนัญชัยเศรษฐีเห็นที่ที่เหมาะสมตรงรอบนอกมากกว่าในเมือง ถามพระเจ้าปเสนทิโกศลว่า "ที่ตรงนี้มีเจ้าของหรือไม่ ?" พระเจ้าปเสนทิโกศลตรัสว่า ที่ตรงนี้เป็นที่ของตนเอง ยังไม่มีเจ้าของ ธนัญชัยเศรษฐีจึงตัดสินใจขอที่ตรงนี้ สร้างเมืองใหม่ด้วยตนเอง เพราะไม่ต้องการเข้าไปรบกวนในเมืองสาวัตถี คนตั้งสองแสนเข้าไปแย่งกินแย่งใช้ ทรัพยากรอาจไม่พอ ธนัญชัยเศรษฐีก็เลยสร้างเมืองสาเกตขึ้นมา

ตอนนี้ฝ่ายพระพุทธเจ้ามีใครบ้าง ? นางวิสาขาปราบมิคารเศรษฐีจนยอมรับพระพุทธศาสนาแล้ว อนาถบิณฑิกเศรษฐีเป็นสาวกของพระพุทธเจ้าแล้ว ธนัญชัยเศรษฐีเป็นสาวกแล้ว และยังมีแคว้นใหญ่สามแคว้นหนุนหลังอยู่ คราวนี้เข้าไปในแคว้นโกศลน่าจะสบายแล้ว พระพุทธเจ้าจึงได้ยอมเข้าแคว้นโกศล เข้าแคว้นโกศลเมื่อไร ? พรรษาที่ ๑๔..! ใช้เวลา ๑๔ ปี จึงเข้าแคว้นโกศลได้

พระพุทธเจ้าเทศน์โปรดพระเจ้าปเสนทิโกศล จนยอมประกาศตนนับถือพระรัตนตรัย แม้พระเจ้าปเสนทิโกศลนับถือพระพุทธศาสนาแล้ว ก็ยังทดสอบพระพุทธเจ้าอยู่เรื่อย ถ้าเราไปอ่านพระสูตรจะเจอพระสูตรหนึ่ง ที่ปริพาชก ๗ ท่านเดินผ่านมา พระเจ้าปเสนทิโกศลก็ถอดรองพระบาท คุกเข่าแสดงอาการคารวะปริพาชกทั้ง ๗ แล้วก็บอกพระพุทธเจ้าว่า "ท่านทั้งหลายเหล่านี้เป็นพระอรหันต์"

พระพุทธเจ้าตรัสว่า"ปุถุชนสามารถรู้ได้แค่เรื่องของปุถุชน พระโสดาบันสามารถรู้ได้แค่เรื่องของพระโสดาบัน ในเมื่อพระองค์ยังไม่ใช่พระอรหันต์ แล้วรู้ได้อย่างไรว่าผู้อื่นเป็นพระอรหันต์ ?" พระเจ้าปเสนทิโกศลอับจนด้วยถ้อยคำ จึงได้ยอมสารภาพว่า นั่นเป็นจารบุรุษของโยมเอง แสดงว่าพระเจ้าปเสนทิโกศลส่งสายลับไปทั่วเลย ปลอมเป็นนักบวชก็เอา ถ้าพระพุทธเจ้าไม่จับโกหกได้ซึ่ง ๆ หน้าอย่างนั้น คาดว่าคงโดนทดสอบอีกเยอะ จะเห็นได้ว่า โดยวิสัยพระเจ้าปเสนทิโกศลเป็นบุคคลลงให้คนอื่นได้ยากมาก ต้องบอกว่าหัวแข็งจนทุบไม่ลง

เมื่อพระเจ้าปเสนทิโกศลประกาศตนนับถือพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าจึงเสด็จกลับกบิลพัสดุ์ได้อย่างเปิดเผย เพราะว่าผู้ปกครองเมืองกบิลพัสดุ์ยอมเป็นบริวารแล้ว ไม่อย่างนั้นนี่..กลับไปสงเคราะห์ญาติตัวเองได้ยาก

วิสัยความหวาดระแวงของคน พาให้ตายมาเยอะแล้ว สมัยก่อนเรื่องชิงราชสมบัติ พูดง่าย ๆ ว่า กรุณาอย่ามีลูกหลายคนเลย มีเมื่อไรเดือดร้อนกันไปหมด คนไหนมีทีท่าว่าจะเด่นขึ้นมา โดนสอยตลอด"